یاد گرفتن واجبات دینی بر مسلمانان واجب است،[1] لذا گوش کردن به سخنرانی هایی که در آن شنونده، مسائل واجب یا معارف اسلامی را فرا می گیرد، ثواب دارد. پیامبر اکرم(ص) در بارۀ یادگیری معارف دینی و حلال و حرام الاهی چنین می فرماید: «یادگیرى علم و دانش اگر براى خدا باشد، حسنه است (و ثواب دارد) و طلب علم عبادت است و گفت و گو و بحث در مسائل علمى تسبیح حق مى باشد و عمل کردن به آن، جهاد است»،[2] و «چون حلال و حرام را به واسطه علم مى توان تشخیص داد، روشنگر راه بهشت است، مونس در وقت وحشت، یار و همراه در غربت و تنهایى، همصحبت در خلوت ها، راهنما هنگام خوشحالی ها و غم ها، سلاح بر علیه دشمن و موجب زینت و زیبایى نزد دوستان خواهد بود».[3] همچنین امام جواد(ع) فرمود: «هر کس به سخن سخنرانى گوش دهد، او را پرستش کرده است. پس اگر او از خدا سخن بگوید خدا را پرستیده است، و اگر از زبان ابلیس سخن بگوید ابلیس را عبادت کرده است».[4]
البته فراگیری احکام و واجبات دینی منحصر به روز خاصی نیست، هرچند روز جمعه در روایات و اعمال روز جمعه به عنوان روزی که در آن مسلمانان باید به فراگیری دین و معارف دینی مشغول شوند، معرّفی شده است؛ همان طور که امام صادق(ع) می فرماید: «... بر مرد مسلمان ناپسند است که در هفته یک روز جمعه خود را براى کار دینش آماده نکند تا مسائل دینى فرا بگیرد».[5]
[1]. یزدی، سید محمد کاظم، العروة الوثقی، ج 1، ص 11، چاپ دوم، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بیروت، چاپ دوم، 1409ق.
[2]. ابن فهد حلى، احمد بن محمد، عدة الداعی و نجاح الساعی، محقق و مصحح: موحدى قمى، احمد، ص 72، دار الکتب الإسلامی، چاپ اول، 1407ق.
[3]. همان، ص 72 و 73.
[4]. ابن شعبه حرانى، حسن بن على، تحف العقول عن آل الرسول صلى الله علیه و آله، محقق و مصحح: غفارى، على اکبر، ص 456، جامعه مدرسین، قم، چاپ دوم، 1404ق.
[5]. شیخ صدوق، الخصال، محقق و مصحح: غفارى، على اکبر، ج 2، ص 393، جامعه مدرسین، قم، چاپ اول، 1362ش.