لطفا صبرکنید
بازدید
19281
19281
آخرین بروزرسانی:
1394/07/13
کد سایت
fa47882
کد بایگانی
59007
نمایه
استحباب خواندن سوره‌های قدر و توحید در نمازها
طبقه بندی موضوعی
درایه الحدیث|مستحبات نماز
- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
آیا خواندن سوره‌های کوچک قدر و توحید در نماز صبح، بافضیلت‌تر از خواندن سوره‌های بزرگ است؟
پرسش
معنای این روایت چیست: «شخصی به امام هادی(ع) گفت: فدایت شوم در نوشته خود به محمد بن فرج آموختی: با فضیلت‌ترین سوره‌ها در نمازهای واجب «انّا انزلناه» و «قل هو الله احد» است و من از خواندن آن دو در نماز صبح به تنگ می‌آیم. امام هادی(ع) فرمود: لا یضیقنَ صدرکَ بهما فانّ الفضلَ و الله فیهما؛ سینه‌ات از خواندن آن دو تنگ نشود، سوگند به خدا فضیلت در آن دو سوره است». چرا با خواندن این دو سوره مبارکه باید سینه تنگ شود؟ من منظور سؤال کننده را نفهمیدم! در ضمن من در روایات خواندم در نماز همیشه رکعت اول بعد از حمد توحید و در رکعت دوم بعد از حمد هر سوره دیگر را می‌شود خواند. لطفاً بفرمایید کدام صحیح است؟
پاسخ اجمالی
روایتی وجود دارد که ناظر به آن است که نباید این دو سوره را کم ارزش دانست و به همین دلیل از خواندن آنها در نماز صبح استنکاف نمود.
1. در معنای این حدیث[1] دو وجه گفته شده است:
الف. این حدیث دلالت می‌کند که خواندن این دو سوره در نماز صبح مستحب و بر سوره‌های دیگر ترجیح دارد.
ب. اگر چه خواندن سوره‌های طولانی در نماز صبح فضیلت بیشتری دارد، امّا خواندن این دو سوره نیز برای آن نماز دارای فضیلت است.[2]
2. سینه‌اش تنگ می‌شد؛ چون علاقه داشت که سوره‌های بزرگ‌تری بخواند و گمان می‌کرد که این دو سوره بسیار کوچک است.
3. بر اساس این حدیث؛ خواندن سوره‌های قدر و توحید در نمازهای پنج‌گانه پس از سوره حمد مستحب است.[3]
1. در معنای این حدیث[1] دو وجه گفته شده است:
الف. این حدیث دلالت می‌کند که خواندن این دو سوره در نماز صبح مستحب و بر سوره‌های دیگر ترجیح دارد.
ب. اگر چه خواندن سوره‌های طولانی در نماز صبح فضیلت بیشتری دارد، امّا خواندن این دو سوره نیز برای آن نماز دارای فضیلت است.[2]
2. سینه‌اش تنگ می‌شد؛ چون علاقه داشت که سوره‌های بزرگ‌تری بخواند و گمان می‌کرد که این دو سوره بسیار کوچک است.
3. بر اساس این حدیث؛ خواندن سوره‌های قدر و توحید در نمازهای پنج‌گانه پس از سوره حمد مستحب است.[3]
[1]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 3، ص 315، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دوم، 1362ش.
[2]. مجلسی، محمد باقر، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، ج 15، ص 112، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1404ق.
[3]. عاملى(شهید اول)، محمد بن مکى، ذکرى الشیعة فی أحکام الشریعة، ج 3، ص 336 – 337، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1419ق؛ طباطبایی حکیم، سید محسن، مستمسک العروة الوثقی، ج 6، ص 282 – 283، قم، مؤسسة دار التفسیر، چاپ اول، 1416ق؛ امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده، بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج 1، ص 560، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ هشتم، 1424ق.
نظرات
