در فرض سؤال، نماز چنین فردی شکسته و روزه‌اش صحیح نیست، مگر این‌که قصد اقامت ده روزه در مقصد داشته باشد. البته از برخی فقها[1] چنین فردی را مشمول حکم کثیر السفر دانسته و نمازش را کامل و روزه‌اش را در شهر محل کار، صحیح شمرده‌اند.
ضمائم:
پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[2]
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
اگر رفت و برگشت به مقدار مسافت شرعی باشد، روزه صحیح نیست.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
 چنین شخصی در تابستان که رفت و آمد ندارد، کثیر السفر محسوب نشده و نمازش شکسته و روزه‌اش باطل است.[3]
حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):
کثیر السفر در همه سفرها نمازش تمام و روزه‌اش صحیح است، حتی اگر برای شغلش سفر نکند، ولی اگر کثیر السفر نباشید در صورتی که قبل از اذان صبح حتی احتمال مسافرت هم نمی‌دادید باید آن روز را روزه بگیرید و صحیح است و الا روزه‌تان صحیح نیست و بعد از خروج از وطن روزه‌تان باطل می‌شود البته باید توجه داشت که اگر ترک سفر مشقت شدید نداشته باشد، بنابر احتیاط سفر جایز نیست.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
چنانچه سفر شغلی نباشد، نماز قصر و روزه باطل است.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
اگر چند سال در آنجا مشغول کار هستید، نماز و روزه شما در آنجا تمام است.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
اگر فاصله بین وطن و محل مذکور بیش از مسافت شرعی باشد، و بعد از ظهر برسد روزه آن روزش صحیح نیست.
 

---