در زمان‌های گذشته، دانش ستاره‌شناسی کمتر در ارتباط با پژوهش پیرامون ستارگان بوده و علم نجوم را بیشتر در پیش‌گویی‌ها و فال‌زدن‌ها با استفاده از حرکت ستارگان مورد استفاده قرار می‌دادند. منجمان گاه مدعی تشخیص سعد و نحس بودن روزها بودند که این نوع از علم نجوم، مورد مخالفت پیامبر اسلام(ص) و ائمه اطهار(ع) بوده و عموم روایاتی که در آنها رویکرد منفی به دانش ستاره‌شناسی مشاهده می‌شود، اشاره به این نوع دارند.

اما اسلام نسبت به تحقیق در آفرینش و حرکت ستارگانی که نشانی از عظمت پروردگار است، نظری مثبت دارد و در همین راستا پنجاه و سومین سوره قرآن کریم، «سوره نجم» نام دارد و دارای 62 آیه بوده می‌باشد که با مراجعه به «بخش قرآن» در پایگاه می‌توانید پاسخ‌های مرتبط با هر آیه آن را ذیل همان آیه ملاحظه فرمایید.

اهل بیت‌(ع) نیز همین رویکرد را نسبت به ستاره‌شناسی داشتند و در همین راستا فردی خطاب به امام صادق(ع) می‌گوید: مردم تحقیق در مورد ستارگان را نمی‌پسندند، ولی من از آن خوشم مى‏آيد، ولی اگر برای دينم زيان‌آور دارد، به دنبال آن نخواهم رفت ... امام(ع) فرمود: «حرف مردم درست نیست، ستاره‌شناسی به دينت زيان نمی‌رساند...».