شیعه چه می گوید(طبقه بندی موضوعی:سوء استفاده از مهدویت)
-
بزرگ‌ترین خسارت‌های ناشی از غیبت امام مهدی(عج) از دیدگاه شیعه چیست؟
4743 1397/10/11 دلایل غیبتاگر منظور از معلوم نبودن ، عدم شناخت امام باشد ، به نظر می رسد حدیث معروف پیامبر ص : هر کس بمیرد در حالی که امامش را نشناخته باشد ، بر مرگ جاهلیت مرده است ؛ [ 1 ] ضرورت شناخت امام و ضرر های ناشی از نش
-
آیا روایتی که درباره تحولات مصر و سرنگونی محمد حسنی مبارک به عنوان نشانه ظهور امام زمان(عج) شایع شده، صحیح است؟
18164 1392/04/09 درایه الحدیثمنتظران موعود ، پیوسته در انتظار تحقق نشانه هایی هستند که در روایات فراوان به عنوان نشانه ظهور امام مهدی ( عج ) بیان شده است. به همین جهت در طول تاریخ ، تطبیق نشانه ها بر افراد و گروه هایی صورت گرفته
-
چه چیزهایی مهدویت را تهدید می کند؟
11443 1389/05/21 سوء استفاده از مهدویتاسیب های که مهدویت را تهدید می کنند بسیارند ، ما در این جا تنها به سه مورد مهم ان اشاره می کنیم. 1. اگر بهترین قانون به دست مجریان نااهل بیفتد ، اگر گرانبهاترین چیزها به دست نااهلان گرفتار شود
-
چرا شیعیان ادعای جعفر کذاب را که برادرش فرزندی نداشته است قبول نمی‌کنند، اما ادعای عثمان بن سعید را قبول می کنند؟!
15766 1388/04/06 میلاد مهدیتولد امام زمان ( عج ) از راه های گوناگونی به اثبات رسیده است ؛ مانند تصریح پدر ایشان که خود امام معصوم است ؛ شهادت عده بسیاری از انسان های مؤمن و صالح ( که عثمان بن سعید یکی از انها است ) ؛ اقرار علما
-
سابقه جعفر کذاب چه بود و چه کسانی از او پیروی نمودند؟
55454 1388/03/18 تاريخ بزرگانجعفر بن علی معروف به جعفر کذاب ، پسر حضرت امام هادی ( ع ) بود و در سال 226 ه ق به دنیا امد. او مردی عیاش و نااهل و شرابخوار بود. حضرت امام هادی ( ع ) درباره او فرمود: « از فرزندم جعفر دوری کنید ، نسبت
-
چه کسانی نیابت نوبختی را منکر شدند و انگیزه آنها چه بود؟
10244 1387/12/18 سوء استفاده از مهدویتدر منابع شیعی به برخی از منکرین حضرت مهدی ( ع ) اشاره شده است. یکی از بارزترین منکرین حضرت ولی عصر ( ع ) در دوران غیبت صغرا ، شلمغانی و پیروان او بودند. شلمغانی ابتدا از بزرگان شیعه و نزدیکان حسین بن
-
آیا دست به دعا بردن برای شفای مریض ترجیح دادن خواست بنده نسبت به خواست خدا نیست؟ واین کار امری مذموم نیست؟
22216 1387/04/17 سوء استفاده از مهدویتسؤالی که طرح گردیده از گذشته تحت این عنوان در کتب اخلاقی مطرح شده است که ایا دعا با مقام رضا منافات ندارد ؟ رضا حالتى نفسانى و به معناى خشنودى از قضا و قدر الهى است. اشکال فوق از ان جا پیدا شده
