استجابت دعای مذکور محال ذاتی یا عقلی نیست؛ بنابر این هرچند بر حسب شرایط عادی و با توجه به وجود بیش از یک و نیم میلیارد مسلمان در دنیا و گنجایش محدود مشاعر مقدس، امروزه برای مسلمانان - بویژه برای افرادی که در مناطقی غیر از سرزمین وحی سکونت دارند - عرفاً امکانپذیر نیست که هر ساله به حج مشرف شوند، اما اینگونه هم نیست که انجام حج هر ساله، محال عقلی باشد؛ لذا دعا برای اهداف بزرگی که عرفاً دست نیافتنی است، ایرادی ندارد، همانگونه که در همان دعای روزانه ماه رمضان، برای شفای هر مریض، بازپرداخت وامهای تمام بدهکاران و ... دعا میکنیم، با آنکه میدانیم تمام مریضان شفا نمییابند و تمام بدهکاران از قید و بند وامشان رها نمیشوند، و ... زیرا نفس دعا و نیت و آرزوی خیر داشتن مطلوب است. اگر انسان در دل خود واقعاً چنین نیت و انگیزهای داشته باشد که در صورت وجود امکانات، سختیا را تحمل کرده و به زیارت خانه خدا برود، هر چند دعایش به صورت کامل مستجاب نشده، و عملاً حتی یکبار هم موفق به زیارت خانه خدا نشود، خداوند از فضل خود در واکنش به چنین دعایی، یا پاداش حج سالیانه را به او میبخشد، و یا توفیق انجام عمل نیک دیگری که پاداش آن برابر و یا بیشتر از حج است، نصیبش میکند.