جستجوی پیشرفته
بازدید
37926
آخرین بروزرسانی: 1394/01/14
خلاصه پرسش
ازدواج با مرد متأهلی که همسرش راضی نیست و ممکن است موجب خود کشی یا طلاق شود چه حکمی دارد؟
پرسش
مدت سه سال است که به مردی متأهل علاقه مند شده ام و او تا سرحد مرگ مرا می خواهد به او اطمینان کامل دارم. او حتی موضوع را با همسرش درمیان گذاشته، همسرش به هیچ وجه حاضر به جدایی از او نیست و ما بدون هم، مانند ارواحی سرگردان شده ایم، نه طاقت جدایی و زندگی بدون هم داریم و نه احساس گناه نسبت به همسرش ما را راحت می گذارد. اکنون فقط به خودکشی فکر می کند، آیا عشق گناه است یا طلاق یا هر دوی آنها؟
پاسخ اجمالی

همه ما انسان ها برای هدفی مهم و مقدس آفریده شده ایم. اساساً چون آفریننده ما خداوند حکیم است نمی تواند آفرینش ما بی هدف باشد؛ [1]  از این رو همه ما مکلّف به وظایفی هستیم که از آن جمله، تکالیفی است که در ارتباط با رابطه دو جنس مرد و زن وجود دارد . این ارتباط اگر در چارچوب مقررات و دستورات اسلامی به نام مقدس ازدواج باشد، امری پسندیده و شایسته خواهد بود که دین اسلام با آموزه های خود، مسلمانان را به این امر ترغیب و تشویق نموده است؛ اما اگر این ارتباط ها بر این اساس موازین نباشد، علاوه بر ناپسند بودن آن از نظر شرع، آثار سوء زیان بار فرهنگی، اجتماعی، روانی و ... را در پی خواهد داشت که بسیاری از این خسارت ها قابل جبران نخواهد بود.

 

بنا بر این گر چه اجازه و رضایت همسر اول در ازدواج های بعدی مرد شرط نیست و بر این اساس ازدواج مجدد او با شما از نظر شرعی اشکالی ندارد. اما از آن جایی که اسلام دین اخلاق است توجه شما را به یک توصیه اخلاقی از امام علی (ع) جلب می کنیم.

 

ایشان در نامه ای به فرزندشان امام حسن (ع) فرمودند: "فرزندم! ... پس آنچه را براى خود دوست مى‏دارى براى غیر خودت نیز دوست بدار و آن چه تو را خوش نمی آید براى او ناخوش بشمار...... و نیکى کن چنان که دوست مى‏دارى به تو نیکى کنند. و آن چه از جز خود زشت مى‏دارى براى خود زشت بدان، و از مردم براى خود آن را بپسند که از خود در حق آنان مى‏پسندى، و مگوى- بدیگران آنچه خوش ندارى شنیدن آن-، و مگو آن چه را ندانى، هر چند اندک بود آن چه مى‏دانى، و مگو آن چه را دوست ندارى به تو گویند". [2]

 

این بیان امیرالمؤمنین(ع) به این نکته مهم اشاره دارد که توجه به برخی خواسته ها و علاقمندی های دیگران، هرچند شرعاً واجب نباشد، اما می تواند آثار مثبتی در زندگی شخص داشته باشد و عدم رعایت آن هم می تواند عواقب مخربی در زندگی فردی و اجتماعی برجای گذارد. همه ما در برخورد هایی که می خواهیم با دیگران داشته باشیم باید خود را جای آنان گذاشته و بیندیشیم که آیا دوست داریم با ما چنین برخوردی بشود یا نه؟ و اگر رفتاری را برای خود پسندیدیم آنرا برای دیگری نیز بپسندیم و گرنه رفتار خود را عوض کنیم. از شما تقاضا داریم که قبل از هر کاری خود را به جای همسر اوّل مرد مورد علاقه تان قرار دهید. در آن صورت آیا حاضرید چنین برخوردی با شما شود؟ آیا می پسندید که بعد از ازدواج با همین مرد و تشکیل خانواده و صاحب فرزند شدن و داشتن هزاران امید و آرزو برای فرزندانتان خانمی از راه برسد و این کانون گرم را برای شما جهنم کند و با همسر شما قرار ازدواج بگذارد؟ به احتمال زیاد، شما چنین چیزی را نمی پسندید! پس راضی به چنین وضعیتی برای دیگران هم نباشید. هرچند از نظر شرعی کار شما اشکالی نداشته باشد.

 

علاوه بر اینکه اگر این ازدواج، باعث رنجش و ناراحتی همسر اول و فرزندانش شود ممکن است آرزوهای آرمانی شما را فراهم نیاورد ؛ زیرا معلوم نیست که مشابه چنین وضعیتی، بار دیگر و این بار بر علیه شما تکرار نشود و یا خیلی زود تر از آنچه شما فکرش را بکنید  عشق سوزانتان خاموششده و عملا، به جای یک زندگی، دو زندگی از هم پاشیده شود. پس بدانید که اگر برای رعایت حق دیگران، ایثار کرده و از حق خود گذشت کنید خدای مهربان قطعا به بهترین وجه جبران خواهد کرد و در این دنیا و یا در جهان آخرت، پاداش مناسبی به شما خواهد داد.

 

بنابر این:

 

1. عشق یا محبت، اگر از چارچوب های شرعی و قوانین حاکم بر روابط دو فرد نامحرم خارج نشود، نه تنها حرمتی نداشته، بلکه زمینه ساز زندگی های مشترک و موفقی می شود.

 

2. طلاق هم با اینکه از لحاظ شرعی حرمتی ندارد، اما به عنوان ناپسندترین حلال نزد خداوند معرفی شده است.

 

3. از لحاظ حقوقی، احتمال خودکشی و یا عذاب وجدان شخص مقابل، نمی تواند مانع صحت ازدواج به شمار آید.

 

4. علاوه بر واجبات و محرمات شرعی، امور دیگری از اخلاقیات وجود دارند که توجه نداشتن به آنها می تواند باعث بروز آسیبهای فردی و اجتماعی شود.

 

5. و در نهایت، آنچه از مجموعه پرسشتان برداشت می شود، آن است که شما اشتباهی را مرتکب شده اید که بدون دقت لازم، قدم در مسیری گذاشته اید که به علاقمندی غیر متعارفی میان شما و مردی که از قبل دارای زندگی مشترکی بوده، انجامیده است. طبیعتا چنین علاقه ای در یک روز و با یک نگاه ایجاد نشده است. از   طرفی، مرد مورد علاقه تان، هنوز نتوانسته به یک جمع بندی مناسب رسیده و راه دقیقی برای آینده خود مشخص کند و ممکن است حتی بر فرض ازدواج با شما، نسبت به همسر سابق خود احساس گناه کرده و علاوه بر آنکه زندگی قبلی خود را متلاشی کرده، از زندگی با شما نیز لذتی نبرد.

 

بر اساس موارد فوق، بدون آنکه ازدواج شما با آن مرد را حرام بدانیم، اما توصیه ما آن است که یا با گذشت از حق خود در ازدواج با همسر مورد علاقه تان، ایثاری خداپسندانه داشته و طرف مقابل را به اندیشیدن بیشتر و ادامه زندگی با همسر اول خویش تشویق نمایید و یا اینکه راه سومی را برگزیده و با تبادل نظر با آن دو نفر، تلاش کنید بدون آنکه طلاقی انجام شود، شما نیز به عنوان همسر دوم ، وارد آن خانواده شوید.

 

برای اطلاع بیشتر به نمایه های:

 

1.نمایه ارتباط با نا محرم قبل از ازدواج،  سؤال 1407  (سایت: 1427 ) .

 

2. نمایه ارتباط پسر و دختر،  سؤال 6669  (سایت: 6745) .

 

3. نمایه عشق مجازی و رسیدن به حقیقت،  سؤال 133  (سایت: 1080) .

 

4. نمایه عشق از نظر عرفان و فلسفه،  سؤال 882  (سایت: 963) .

 

5. نمایه راه پیشگیری و خلاصی از عشق های غیر الهی، سؤال  3061  (سایت: 3787) ، مراجعه نمایید.

 

 

[1]  مؤمنون، 115، "آیا گمان کردید شما را بیهوده آفریده‏ایم، و به سوى ما باز نمى‏گردید"؟

[2]  نهج البلاغه، ترجمه سید جعفر شهیدى، نامه 31،ص 301، شرکت انتشارات علمى و فرهنگى‏، تهران،‏ چاپ چهاردهم، 1378 ش.‏

 
ترجمه پرسش در سایر زبانها
نظرات
تعداد نظر 0
لطفا مقدار را وارد نمایید
مثال : Yourname@YourDomane.ext
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید

پرسش های اتفاقی

پربازدیدترین ها