به طور کلی هر گاه روزه دار سهواً یکى از کارهایى که روزه را باطل مىکند، انجام دهد [روزهاش باطل نمیشود]، اما اگر به خیال این که روزهاش باطل شده، عمداً دوباره یکى از آنها را بجا آورد، روزۀ او باطل است،
[1]ولی کفاره ندارد.
[1]. امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده: بنیهاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج1، ص 924، م 1654، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ هشتم، 1424ق؛ آیت الله مکارم: (روزهاش باطل نمىشود، ولى بنا احتیاط مستحب، قضاى آن را بجا آورد).