تأثیرگذار بودن در جرم گاهی از نظر عقوبت اخروی و الهی مورد بررسی قرار میگیرد، و گاهی نسبت عقوبتهای جزائی و کیفرهای قانونی!
در مورد عقوبت اخروی و الهی، میتوان گفت: بر اساس آیات و روایات هر شخص که به نوعی در تحقق گناه و معصیت دخالت داشته باشد، بازخواست خواهد شد. قرآن کریم در این ارتباط میفرماید: «بر گناه و تجاوز همکارى نکنید».
[1]
در روایات نیز در مواردی؛ مانند شراب و ربا آمده است که تمام کسانی که به نوعی در تحقق این گناه دخیل بودند، گرفتار عقوبت الهی میشوند.
[2]
اما از نظر مجازات و کیفرهای قانونی مباحث متعددی مطرح میشود:
اولاً: باید کار این فرد از نظر قانون جرم محسوب شود.
ثانیاً: عنوان آن از نظر قانونی در تحقق جرم مشخص شود که شریک است یا معاون.
ثالثاً: مقدار و نوع مجازات آن اعم از حبس، شلاق، جزای نقدی و یا اساساً تعزیری بودن آن باید در قانون بیان شود تا بتوان به استناد قانون چنین اشخاصی را تعقیب و سپس مجازات نمود و اگر بدون محمل قانونی صرفاً به جهت حرمت شرعی بخواهیم عنوان مجرم بودن را بر اشخاص بار کنیم، منافات با اصل قانونی بودن جرم و مجازات دارد که یک اصل پذیرفته شده و مورد قبول در حقوق دنیا از جمله حقوق اسلامی میباشد.
البته، طرح چنین مباحثی در این مختصر نمیگنجد و باید آنرا درکتابهای فقهی و حقوقی جستوجو کرد.
[3]
در هر صورت اگر این افراد از نظر قانونی مشمول عناوین شریک یا معاون شوند، میتوان آنان را به اتهام شریک یا معاون در جرم محاکمه و مجازات کرد، در غیر این صورت از نظر قانونی تحت تعقیب و پیگرد قرار نمیگیرند، هر چند از نظر شرعی گنهکار محسوب شوند.
[1]. «وَ لا تَعاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ». مائده، 2.
[2]. «و فی الخصال عن الباقر لعن رسول اللَّه ص فی الخمر عشرة غارسها و حارسها و عاصرها و شاربها و ساقیها و حاملها و المحمول الیه و بایعها و مشتریها و آکل ثمنها». فیض کاشانى، محمد بن شاه مرتضى، تفسیر الصافی، ج 2، ص 83، تهران، مکتبة الصدر، چاپ دوم، 1415 ق. «الإمام علی «ع»: لعن رسول اللَّه «ص» الرّبا، و آکله، و بایعه، و مشتریه، و کاتبه، و شاهدیه». حکیمى، محمدرضا، حکیمى، محمد، حکیمى، على، الحیاة، ترجمه، احمد آرام، ج 5، ص 612، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، چاپ اول، 1380ش.
[3]. نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام، محقق، مصحح، قوچانی، عباس، آخوندی، علی، ج 42، ص 21 به بعد، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ هفتم، 1404ق.