استفاده از انگشتر، یکی از سنت‌های پیامبر اسلام(ص) است و آن‌حضرت دارای انگشترهایی با نقش‌های متعدد بودند.
[1]
در مورد سرنوشت انگشتری که حضرتشان نامه‌ها را با آن مهر می‌کردند، باید گفت؛ با توجه به روایاتی
[2] که در مورد دیگر اموال آن‌حضرت
[3] بیان شده است، می‌توان به این نتیجه رسید که برخی اموال ویژه پیامبر اسلام(ص) در دست امام معصوم هر عصر قرار داشته و دارد.
[4] در این‌جا به برخی از این روایات اشاره می‌شود:
الف) امام صادق(ع) در رد سخن افرادی مثل عبدالله بن حسن که ادعا می‌کرد شمشیر پیامبر(ص) در دست او است، می‌فرماید: «اموالی از پیامبر(ص) و دیگر پیامبران الهی که نشانه امامت است، در دست من است که عبارت‌اند از:
1. شمشیر، زره، پرچم پیامبر به نام مغلبه.
2. الواح موسى و عصاى او و طشتى که حضرت موسی(ع) با آن قربانى می‌کرد.
3. انگشتر سلیمان بن داوود».
[5]
ب) امام صادق(ع) در حدیث دیگری می‌فرماید: «در میان ترکه رسول خدا(ص)؛ شمشیر، زره، نیزه، زین و استر ارزش‌مندی وجود داشت که همه به امام علی(ع) به ارث رسید».
[6]
ج). امام رضا(ع) در مورد شمشیر پیامبر(ص) فرمود: «این سلاح در میان ما مانند تابوت در بنی‌اسرائیل است که هر کجا سلاح باشد، فرمانروایى همان‌جا است».
[7]
[2]. ر. ک: کلینى، محمد بن یعقوب،
کافی، ج 1، ص 231 – 238، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
[7]. حمیرى، عبدالله بن جعفر،
قرب الإسناد، ص 364، قم، مؤسسة آل البیت(ع)، چاپ اول، 1413ق.
