A)- Filosoflar xarici və nəfsi kəsrəti izah edərkən deyirlər: Biz xarici varlıqlarda iki növ kəsrət görürük: Biri xarici ərəzlər cəhətindən olan kəsrət. Məsələn bunun at, onun insan və digərinin aöac və... olduğunu görürük. Digər kəsrət, vücudun özünə aiddir: Məsələn bu varlıq felən (həqiqətən) mövcuddur. (Bilfel) və o biri potensiyaldır və sonradan mövcud ola bilər. (Bil qüvvə) Yaxud bu vahiddir və o biri çox, yaxud bu sonradan vücuda gələndir və o qədimdir. Bu mümkündür və o vacib.
Birinci cəhətdən olan kəsrətə (vücuda mahiyyətin ariz olması olduğuna görə),[2] xarici kəsrət deyirlər. Amma vücudun özünün bölünmələri yolu ilə ona ariz olan ikinci cəhət kəsrət, vücudun vacib və mümkünə y vahid və çoxa, ya bilfel və bil qüvvə və... bölünməsi, bu növ kəsrət vücudun zatındadır və ondan xaric və onun bir hissəsi deyil, bu növ kəsrəti, nəfsi kəsrət adlandırmaq olar.[3]
B)- İrfanda xarici və nəfsi kəsrətin izahı ona görədir ki, ariflər bəzən kəsrəti Allahın zatı mərhələsini nəzərə almaqla və ariflərin dili ilə zatın mərtəbəsində açıqlayırlar, bəzən isə, Allahın zatından xaric. Zat mərhələsini nəzərə almaqla nəfsi kəsrət adlandırmaq olar. İkinci cəhətdən olan kəsrəti xarici kəsrət adlandırmaq olar.[4]

---