Имам Заман (әҹ) зүһурундан сонра Аллаһ-тааланын изни илә вә онун ихтијарында гојдуғу гүдрәт васитәси илә бүтүн мәнәви вә мадди шәраити инсанлар үчүн һазыр едәҹәк вә бунунла да Һәзрәтин зүһурунун ән мүһүм һикмәтләриндән бири олан әдаләт бүтүн дүнјада бәргәрар олаҹаг. Инсанлар бу әдаләт вә әминијјәтин сајәсиндә илаһи һәјата наил олаҹаг, әсл кәрамәт вә әмнијјәти һисс етсин. О заман Имам Заман (әҹ) ҝөјдән ҝәлән уҹа бир нида илә бүтүн дүнјаја танытдырылаҹаг вә бүтүн әдаләтсевәрләр вә сүлһсевәрләр она гошулуб итаәт едәҹәк вә о Һәзрәтин әдаләт һөкумәтинин көлҝәсиндә гәрар тутаҹаглар.[1] Әлбәттә, О һәзрәт бу мүгәддәс һәдәфә чатмагдан өтрү гаршыја чыхан бүтүн манеәләри чох мөһкәм бир гүдрәтлә арадан апараҹаг ки, бәшәријјәтин камала јетишмәсиндән өтрү лазым олан шәраит јарансын. Јәни, она гаршы чыхан бүтүн инадкар гүввәләрә вә манеәләрә  галиб ҝәләҹәк. Неҹә ки, Гуран-Кәримдә Гәсәс сурәсинин 5-ҹи ајәсиндә охујуруг, бујурур: ”Биз исə истəјирик ки, јер үзүндә зəиф дүшүб əзилəнлəрə миннәт гојаг (мəрһəмəт ҝөстəрəк), oнлaры јер үзүндә кечмишдәкиләрә рәһбәр вə вaрислəр eдəк.” Бу мәтләб Имам Заманын (әҹ) зүһурдан сора Мәккәдә Бејтуллаһи-Һәрамда хүтбәсиндә даһа ајдын олачаг.[2]

Амма, имам Заманын (әҹ ) шәһадәти һаггында мүхтәлиф мәзмунда рәвајәтләр нәг олунуб вә бу мәсәлә ҝәләҹәјә аиддир. Буна ҝөрә дә бу мәсәлә јалныз нәгли јолла сабит олмалыдыр. Лакин, Һәзрәтин бир нәфәр гоҹа гадын васитәси илә шәһид олмасы бүтүн алимләрин нәзәри дејил вә гәти олараг бу фикри гәбул етмәк олмаз. Бәзи тәгигатчыларын нәзәринә әсасән бу һәдис јалныз Илзамун-насиб китабында ҝәлиб.[3] Рәвајәтин мәзмунуну гәбул етсәк дә бизә гәти шәкилдә мәлум олан одур ки, бүтүн дүнјада һакимијјәт там шәкилдә имам Заманын (әҹ) ихтијарына кечәҹәк вә имам Заман (әҹ) әдаләт әсасында бүтүн залымләри тахтдан салаҹагдыр. Амма, бу һәдисләрдә һеч кимин ҝүнаһ етмәјә шәраити олмамасына гәти шәкилдә ишарә јохдур.

                   Даһа чох мүталиә үчүн әдәбијјат;

1.     Ән-Немани, Мәһәммәд ибн Ибраһим, Китабул-гејбәт, сәһ.329-331

2.     Тәбәси, Нәҹмәд-дин, Имам Мәһдинин (әҹ) һөкумәтин бир бахыш

3.     Биһарул-Әнвар, Мәҹлиси, ҹ.52; сәһ.337-338.

4.     Кәмаләд-дин, Шејх Сәдуг, сәһ.372.

5.     Һәјат әсри, Мәһәммәд Һәкими.

6.     Мәһди (әҹ) үмид вә ниҹат јолу, Әзизуллаһ Һејдәри.