1). İlkin surətdə bunu qeyd edək ki, Peyğəmbər (s) və İmamlar (ə) gündəlik həyatlarının tənzimlənməsində və hər hansı bir ictimai çətinliklərdə İlahi möcüzələrdən, qeybi köməklərdən və xariqul- adə qüvvələrindən istifadə etməmişdirlər. Onlar bu qüvvələrdən yalnız Allahın izni ilə və insanların doğru yola yönəlmələri üçün istifadə etmişdirlər.

2). İmam Baqir (ə) buyurmuşdur: "İsmi- əzəmin (Allahın sirli və böyük adları) yetmiş üç hərfi vardır. "Asəf ibni Bərxiya bunlardan yalnız birini bilirdi. Bi bir hərf səbəb oldu ki, o Bil Qeysin təxtini gətirə bilsin. Amma biz İmamlar (ə) onun yetmiş ikisini bilirik".[1]