
لطفا صبرکنید
75842
- اشتراک گذاری
در آموزههای دینی ما آمده است که احدی از پیشینیان؛ یعنی انبیاء، اوصیا و اولیا بر امام(ع) در هیچ فضیلتی سبقت نگرفتهاند، مگر به فضل نبوت؛ اما از طرف دیگر امام(ع) وارث تمام علومی است که همۀ پیامبران(ع) در اختیار داشتند. همچنین طبق روایات، اسم اعظم دارای 73 حرف است که تعداد کمی از این حروف در اختیار پیامبران دیگر بود، حتی حضرت ابراهیم(ع) که یکی از بزرگترین پیامبران و صاحب شریعت بود، فقط هشت حرف از اسم اعظم الهی را در اختیار داشت؛ اما 72 حرف آن در اختیار حضرت محمد(ص) است و امامان شیعه نیز تمام این تعداد را از پیامبر اکرم(ص) به ارث بردهاند.
در آموزههای دینی ما پیامبران(ع) و اولیای الهی و امامان(ع) شیعه مقام و منزلت مشخصی دارند و برتری امام معصوم(ع) بر تمام پیامبران، غیر از حضرت محمد(ص) قابل اثبات است که در اینجا به بعضی از این دلیلها اشاره میکنیم:
- منصب امامت بر منصب نبوّت برتری دارد. قرآن کریم در شأن حضرت ابراهیم(ع) میفرماید:
«وَ إِذِ ابْتَلى إِبْراهیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتی قالَ لا یَنالُ عَهْدِی الظَّالِمینَ».[1]
علامه طباطبائی در تفسیر این آیه میفرماید: حضرت ابراهیم(ع) در اواخر عمر شریفش بعد از پیروزی در امتحان های مختلف و سنگین به مقام امامت رسید، در حالی که قبل از این، جایگاه رسالت را در اختیار داشت، ولی در عین حال ظرفیت پذیرش مقام امامت را نداشت.[2]
- امام(ع) هدایت کنندهای است که با امری ملکوتی که در اختیار دارد هدایت میکند، و امامت از نظر باطن یک نحوه ولایتی است که امام(ع) در اعمال مردم دارد، و هدایتش؛ مانند هدایت انبیا و رسولان و مؤمنان، صرف راهنمایی از طریق نصیحت و موعظه حسنه نیست؛ بلکه هدایت امام(ع) گرفتن دست خلق و به راه راست رساندن است.[3]
- حضرت عیسی(ع) که از پیامبران اولوالعزم و دارای مقام نبوت است، هنگام ظهور امام مهدی(عج) ظاهر خواهد شد و به آنحضرت اقتدا میکند.[4]
در توضیح این مطلب باید گفت؛ به حسب موازین کتاب و سنت، و قواعد حکمت متعالیه و اصول معارف عرفانیه که در حقیقت همان شرح و تفسیر بطون و اسرار کتاب و سنت هستند، صحیح است که انسانى به حقائق و دقائق اسماء الله تعالی متصف باشد، ولی دارای مقام نبوت که منصب تشریعی است نباشد، و در غیر این منصب از جهات دیگر بر نبی مقدم و راهنمای او باشد؛ مانند کسی که دارای منصب قضاوت است و حکم او نافذ است، ولی جایگاه او عرضی و زوالپذیر است؛ اما ممکن است در کنار او شخص دیگری باشد که دارای مقام قضاوت نباشد، ولی اعلم و افضل از او باشد. بنابر این، هر چند حضرت عیسی(ع) به حسب ولایت تشریعی افضل است، ولی حضرت مهدی(ع) در ولایت تکوینی افضل است و از این جهت بر پیامبران حتی حضرت عیسی(ع) که یکی از پیامبران اولوالعزم است برتری دارد.[5] شاهد این مطلب پیروی حضرت موسی(ع) از خضر است که در چند آیه از قرآن کریم بیان شده است. در این آیات آمده است که موسای صاحب شریعت که مقام رسالت و امامت را داشت و کلیم الله بود، از بندهای از بندگان الهی که معلم به علم لدنی بود و صاحب کتاب و شریعتی نبود(حضرت خضر) درخواست میکند که او را به همراهی خودش بپذیرد و آنچه را که خودش میداند به او تعلیم دهد، و خضر به موسی خطاب میکند که شما هرگز تحمل همراهی مرا نداری؛ بلکه با خطابی شدیدتر به او میگوید مگر نگفتم تو نمیتوانی با من همراه شوی و در نتیجه خطاب شدیدتر از آن اینکه به موسی(ع) گفت: دیگر بیش از این نمیتوانی با من همراه باشی.[6]
- اسم اعظم الهی 73 حرف است که «آصف بن برخیا» یک حرف آنرا، حضرت عیسی(ع) دو حرف، حضرت موسی چهار حرف، حضرت ابراهیم(ع) هشت حرف، حضرت نوح(ع) پانزده حرف، حضرت آدم(ع) 25 حرف و حضرت محمد(ص) 72 حرف را در اختیار داشتند. و همچنین به امامان بعد از پیامبر اعظم(ص) نیز همان 72 حرف داده شد.
- تمام وسائلی که پیامبران در دست داشتند؛ از جمله عصای موسی در دست امامان شیعه قرار گرفت و اکنون در دست امام زمان(ع) قرار دارد.[7]
- همه آنچه را که پیامبر اعظم(ص) داشت، امام معصوم(ع) نیز دارد، مگر اینکه امام نبی نیست. نبی مکرم اسلام(ص) خطاب به حضرت علی(ع) فرمود:
«آنچه را که من میبینم تو هم میبینی و آنچه را که من میشنوم تو هم میشنوی، مگر اینکه تو نبی نیستی».[8]، [9] امام حسن(ع) میفرماید:
«احدی از پیشینیان یعنی انبیا و اوصیا و اولیا بر امام(ع) در هیچ فضیلتی سبقت نگرفتهاند، مگر به فضل نبوت».[10]
بنابر این، همانگونه که رسول اکرم(ص) از تمام پیامبران برتر است، امامان معصوم(ع) شیعه نیز از تمام پیامبران جز پیامبر خاتم(ص) برترند.[11]
[1]. بقره، 124.
[2]. طباطبائی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه، موسوی همدانی، سید محمد باقر، ج 1، ص 405، قم، جامعه مدرسین، 1374ش.
[3]. همان، ص 411.
[4]. مجلسی، بحار الأنوار، ترجمه، دوانی، ص 167، تهران، دارالکتب اسلامیة، چاپ 28، 1378ش .
[5]. حسن زاده آملی، حسن، انسان کامل از دیدگاه نهج البلاغه، ص 84، قم، قیام، چاپ دوم.
[7]. کلینی، اصول کافی، ترجمه، کمره ای، ج 2، ص 215، قم، اسوه، چاپ چهارم، 1379ش.
[8]. سید رضی، نهج البلاغه، خطبه 192 (قاصعه)،
[9]. انسان کامل از دیدگاه نهج البلاغه، ص 80.
[10]. مسعودی، مروج الذهب، ج 1، ص 341.
[11]. برای آگاهی بیشتر نسبت به مقام امامان (ع) پاسخ های زیر مفید به نظر می رسد:
- ویژگی های امامان در قرآن، سؤال 2336 (کد سایت: 2444).
- تفاوت امام و پیغمبر، سؤال 3094 (کد سایت: 3360).
- امتیازات پیامبر (ص) بر امامان، سؤال 1384 (کد سایت: 4213).