24 ذی الحجه روز مباهله
«مباهله» در لغت از ماده «بهل» (بر وزن اهل) به معناى رها كردن و قيد و بند را از چيزى برداشتن است، و به همين جهت هنگامى كه حيوانى را به حال خود واگذارند تا نوزادش بتواند به آزادى شير بنوشد، به او «باهل» مى‏گويند، و «ابتهال» در دعا به معناى تضرع و واگذارى كار به خدا است.
و در اصطلاح از نظر مفهوم متداول كه از آيۀ مباهله گرفته شده، مباهله به معناى نفرين كردن دو نفر به يكديگر است بدين ترتيب كه افرادى كه با هم در باره يک مسئله مهم مذهبى گفت‌وگو دارند در يک‌جا جمع شوند و به درگاه خدا تضرع كنند و از او بخواهند كه دروغ‌گو را رسوا سازد و مجازات كند.[1]