โองการที่ถามมานั้น กล่าวถึงคำสั่งของท่านนบีมูซา(อ.)ที่มีแด่ท่านนบีฮารูน(อ.)ขณะกำลังจะเดินทางจากชนเผ่าของท่านไป ทั้งนี้เนื่องจากการแต่งตั้งตัวแทนจะกระทำในยามที่บุคคลกำลังจะลาจากกัน เมื่อท่านนบีมูซาได้รับบัญชาให้จาริกสู่สถานที่นัดหมายจึงแต่งตั้งท่านนบีฮารูน (ซึ่งดำรงตำแหน่งนบีอยู่แล้ว) ให้เป็นตัวแทนของท่านในหมู่ประชาชน และได้กำชับให้ฟื้นฟูดูแลประชาชน และให้หลีกห่างกลุ่มผู้นิยมความเสื่อมเสีย[1]

อนึ่ง ท่านนบีฮารูน(อ.)เองก็มีฐานะเป็นนบีและปราศจากความผิดบาป อีกทั้งไม่คล้อยตามผู้นิยมความเสื่อมเสียอยู่แล้ว ท่านนบีมูซาเองก็ย่อมทราบถึงฐานันดรภาพของพี่น้องตนเองเป็นอย่างดี ฉะนั้น คำสั่งนี้จึงมิได้เป็นการห้ามมิให้นบีฮารูนทำบาป แต่ต้องการจะกำชับมิให้รับฟังทัศนะของกลุ่มผู้นิยมความเสื่อมเสีย และอย่าคล้อยตามพวกเขาจนกว่าท่านนบีมูซาจะกลับมา[2] ฉะนั้น ประโยคที่ว่า وَ أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبِیلَ الْمُفْسِدِینَ หมายถึงการฟื้นฟูกิจการประชาชนโดยไม่คล้อยตามรสนิยมและแนวทางที่กลุ่มผู้นิยมความเสื่อมเสียได้เสนอมา

จากโองการนี้ทำให้ทราบว่าในขณะนั้นมีกลุ่มผู้นิยมความเสื่อมเสียอยู่ในหมู่บนีอิสรออีลด้วย ซึ่งจ้องจะขัดขวางภารกิจและทำลายผลของความเพียรพยายามของนบีทั้งสองท่านนี้ ด้วยเหตุนี้เอง ท่านนบีมูซาจึงสั่งกำชับแก่ท่านนบีฮารูน(อ.)มิให้คล้อยตามแนวทางที่คนเหล่านี้พยายามเสนอแนะ เพื่อมิให้ตกอยู่ใต้อาณัติของพวกเขา อันจะแปรเปลี่ยนเอกภาพในหมู่ประชาชนที่ได้มาด้วยความอดทนต่ออุปสรรคนานัปการให้กลายเป็นความแตกแยกในที่สุด[3]