Kuran’ı Kerim’in açık beyanı üzere Hz. Davut (a.s) ve evladı Hz. Süleyman (a.s)  ezcümle ilahi peygamberlerdendir. Hz. Davut (a.s)’a nazil olan “Zebur” kutsal kitap Kuran’ı Kerim de üç defa geçmiştir.
Biz, Nûh'a ve ondan sonra gelen peygamberlere vahyettiğimiz gibi, sana da vahyettik. İbrahim'e, İsmail'e, İshak'a, Yakub'a, (Peygamber olan) torunlarına, İsa'ya, Eyyüb'e, Yûnus'a, Hârûn'a ve Süleyman'a da vahyetmiştik. Davûd'a da Zebûr vermiştik.[1] 
Lakin Ahdi Atik’te Hz. Davut ve Hz. Süleyman (a.s) daha çok padişah olarak zikredilmektedir.
Sonra Yahuda prensleri Davut'a geldiler[2] ve onu Yahuda toprakları üzerinde hüküm sürmesi için oraya padişah seçtiler.[3]
Davut vefat ettiği zaman, onu urşelim (kudüs) kentine gömdüler ... Sonra Süleyman, babası yerine tahta oturdu ve krallığının temellerini sağlamlaştırdı.[4]
Elbette Ahdi Atik’in bazı pasajlarından Hz. Davut ve Hz. Süleyman’ın Allah teala ile irtibatta olduklarının ve onunla konuştuklarının çıkarımı yapılabilinir.[5]
Bu persfektifte Ahdi Atik’te de onların peygamberliğinin resmen tanındığı ifade edilebilinir.

---