خواندن دعا مانعی ندارد و در زیارت‌نامه، چنانچه مخاطب خداوند باشد، اشکالی ندارد، ولی اگر مخاطب مخلوقات (مانند امامان و معصومین) باشند، خواندن آن در نماز جایز نیست و موجب باطل شدن نماز می‌شود.

ضمائم:

پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1]

حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):

اگر خطاب به خداوند متعال باشد، اشکال ندارد.

حضرت آیت الله العظمی سیستانی(مد ظله العالی):

بعضى از دعاها و زیارات را نمى‌شود در نماز خواند.

حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):

خواندن دعا مانعی ندارد، ولی زیارت‌نامه اگر موجب کلام آدمی شود -مثل اینکه سلام داده شود- در نماز جایز نیست و موجب بطلان نماز است و فرقی از این جهت بین نماز مستحب و واجب نیست.

حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی(مد ظله العالی):

در نماز خطاب به خداوند متعال داشته باشید و در فرض مذکور،بگویید اللهم صل علی محمد و آل محمد و یا بگویید صلی علی محمد و صل علی امیرالمؤمنین.

حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):

دعا و درخواست از حضرت حق در نماز بلامانع است ولی خواندن غیر خداوند در نماز جائز نیست.

حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):

دعا مانعی ندارد، ولی زیارت نامه جایز نیست.

حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):

خواندن هر آنچه که ذکر یا دعا یا قرآن باشد، در همه جای نماز جایز است؛ البته خواندن قرآن در رکوع و سجده مکروه است. بنابراین خواندن بخش‌هایی از زیارت‌نامه که حاوی دعا یا ذکر یا قرآن باشد، در نماز اشکال ندارد؛ البته دقت شود در قنوت نماز خواندن عبارتی که ذکر یا دعا باشد، لازم است و بدون آن، قنوت صحیح نخواهد بود. همچنین گفتن ذکری که حاوی تسبیح خدا باشد، از واجبات سجده و رکوع است؛ مثلاً همین مقدار که در رکوع یا سجده یک بار بگوید: «سبحان الله» کافی است.

لینک به سایت استفتائات

[1]. استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنه‌ای، سیستانی، شبیری زنجانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی و نوری همدانی (مد ظلهم العالی) توسط سایت اسلام کوئست.