«اباضیه» پيروان فردی به نام «عبداللّه بن اباض تميمی‌« می‌باشند كه گرایش به عقاید خوارج داشت، اما از خوارج افراطى كناره گرفت تا جایی که با هشام بن حکم، متکلم معروف شیعی روابط صمیمان

«اخباریه» كه همان اصحاب حدیث هستند، در شیعه آنها را اخبارى‌ها و یا اخباریون می‌نامند. پیروان این مکتب، اجتهاد را باطل دانسته و ادعا می‌کنند که تنها از اخبار و اشاعره

چند دهه قبل از ظهور اسلام و به نقل مشهور در سال تولد پیامبر اسلام(ص)، شخصی به نام ابرهه که سپاهیان او فیل‌سوار بودند، به قصد تخریب

«اخدود» به معناى گودال بزرگ يا «خندق» است. در قرآن کریم به «اصحاب اخدود» اشاره شده که مفسران در ارتباط با آن معتقدند که کافران شکنجه‌گر، خندق‌هاى بزرگی مملو از آتش ایجاد می‌کردند تا مؤمنان را در آن

«اصحاب صفه»، یا «اهل صفه»، گروهی از مهاجران فقیر بودند که به دلیل نداشتن خانه و

«اسرائیل» نام دیگر حضرت یعقوب(ع) است؛ از این‌رو به فرزندان و نوادگان ایشان «بنی‌اسرائیل» گفته می‌شود. علاوه بر آن در مواردی، عنوان «بنی‌اسرائیل» به «قوم یهود» گفته م

بنی‌امیه در زمان جاهلیت از توانگران قریش بودند که شغل آنها تجارت و بازرگانی بود. عداوت و دشمنی بنی‌امیه با بنی‌هاشم به پیش از بنی عباس ، عباسیان

«جارودیه»، یکی از فرقه‌های «شیعه زیدیه» و پیرو فردی به نام «ابو الجارود» می‌باشند. برخی عقاید آنان عبارت است از: 1. پیامبر اسلام(ص)، امام على(ع) را تنها با بیان ویژگی‌ها به امامت انتخاب کرد؛ اما مر

«خوارج» یکی از پرحاشیه‌­ترین گروه‌­هایی به شمار می‌آیند که در تاریخ اسلام ظهور نمودند. آغاز شکل‌گیری این فرقه، هنگام پایان جنگ صفین بود که

زيد بن على بن الحسين(ع) فرزند امام سجاد(ع) از شخصيت‌های ممتاز شیعه و جهان

رجوع کنید: «جارودیه».

«صحابه» به معنای همراهان و یاران است، اما این واژه در متون اسلامی بیشتر در مورد مسلمانانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که مدتی از زمان زندگی آنان هم‌عصر با زمان زندگی پیامبر اسلام(ص) بوده است.

«صفویه» یا «صفویان» نام یکی از سلسله پادشاهان ایرانی است که از اوایل قرن دهم هجری قمری در ایران در رأس حکومت قرار گرفتند. این سلسله نام خود را از یکی از نیاکانشان به نام صفی الدین اردبیلی گرفته است

«غلو» در لغت به معنای زیادت و بلند شدن می‌باشد؛ به عبارت دیگر، غلو تجاوز کردن از حد و اندازه است. و به تعبیری بهتر تجاوز کردن و یا فراتر گذاشتن از اندازه و جایگاه در هر چیز، غلو است.

خداوند

قریش یکی از بزرگترین قبائل قدرتمند حجاز و دارای چندین قبیله فرعی بود که مرکزیت آن در شهر مکه قرار داشت. تجارت به مناطق مختلف و در فصل

رجوع کنید: «ملامتیه».

اندیشه «لائیک» و «سکولار» به معنای «تفکیک دین از حکومت» و یا «جدایى دین از جامعه» می‌باشد که به هر دو معنای آن مورد پذیرش مجوس(زرتشتیان)

نام اصلی محمد بن حنفیه؛ «محمد بن على بن ابی‌طالب»، و نام مادر او «خوله» دختر «جعفر بن قيس بن مسلمة بن عبيد بن ثعلبة بن يربوع بن ثعلبة بن الدؤل بن حنيفة» است. او را به خاطر نام قبیله‌ی مادرش به حنفی

«مرجئه» از جمله فرقه‌های اسلامی است که در نیمه دوم قرن اول هجری با انگیزه‌‌های سیاسی شکل گرفته و سپس مبانی فکری خود را به عنوان تفکری کلامی سر و سامان داد. تحولات فکری مرجئه به شکل‌گیری انشعاباتی د

به آن دسته از پیروان عیسای مسیح(ع) که بعدها به پیامبر اسلام(ص) ایمان نیاوردند، مسیحی، نصرانی، ترسا و ... گفته می‌شود و آیین آنان با ع

«اعتزال» در لغت به معنای دوری گزیدن و کناره گرفتن است و معتزله عنوان گروهی است که برجستگی آن در طرح مباحث کلامی بوده و در نیمۀ اول قرن دوم هجری(هشتم میلادی) در بصره بنیان گذاشته شده و بعدها به عنوا

«ملامتیه» گروهی می‌باشند که با انجام کارهای ناپسند خلاف عرف و شرع، خود را در چشم مردم خوار نموده و وجهه‌ی مردمی خود را تباه می‌نمایند. گفته شده که آنان از مکتب «کلبیان» یا «کلبیون» که مؤسس آن، «آنت