جستجوی پیشرفته
بازدید
4395
آخرین بروزرسانی: 1401/06/01
خلاصه پرسش
آیا گزارشی وجود دارد که بر اساس آن، امام علی(ع) اگر گناهی را از کسی می‌دید، خود را به ندیدن ‌زده و واکنشی به آن گناه نشان نمی‌داد؟!
پرسش
آیا درست است که می‌گویند حضرت علی(ع) دیده را نادید می‌کرد؛ مثلا اگر کسی زنا می‌کرد، حضرتشان رویش پتو می‌انداخت؟! یا آن‌که روزی به پیامبر(ص) خبر دادند که چند نفر در خرابه‌‌ای مشغول گناه‌اند و حضرتشان نیز امام علی(ع) را برای دستگیری آنان فرستاد، اما امام قبل از رسیدن به خرابه فریاد زد: من علی هستم! پیامبر دستور داده شما را دستگیر کنم! و آنان با شنیدن این تهدید فرار کردند! و سپس امام(ع) نزد پیامبر(ص) آمد و عرضه داشت که من کسی را آنجا ندیدم و پیامبر(ص) نیز از ایشان تشکر کرد؟
پاسخ اجمالی

همان‌گونه که امر به معروف و نهی از منکر در جایگاه خود، بر تمام مؤمنان واجب است؛ اما در برخی موارد و حسب شرایط، چشم‌‌پوشى از گناهان و خطاهای فردیِ دیگران نیز می‌تواند خصلتی قابل ستایش باشد که در احادیث معصومان(ع) هم به آن سفارش شده است. جهت آگاهی بیشتر در این زمینه می‌توانید به نمایه‌: (تغافل و اقسام آن) در همین سایت مراجعه نمایید.

اما درباره دو گزارشی که در پرسش و در مورد چشم‌پوشی امیرالمؤمنین(ع) از گناه دیگران مطرح شده است، باید گفت:

  1. با جست‌وجو در منابع تاریخی و حدیثی، منبع قابل استنادی درباره گزارش اول نیافتیم که بر اساس آن، امام علی(ع) افرادی که مشغول گناه بودند را پوشانده باشد که در صورت برخورد با چنین گزارشی، این پاسخ را ویرایش خواهیم کرد.
  2. اما درباره گزارش دوم باید گفت که در مجموعه رسائل عبدالرزاق کاشی(متوفای 736 ق) گزارش نسبتا مشابهی وجود دارد:

در خبر است که پیامبر(ص) روزی با جمعی نشسته بود، شخصی آمد و گفت: یا رسول اللّه! در فلان خانه مرد و زنی به فساد مشغول‌اند. فرمود: در این‌‌باره باید تفحص کرد. چند نفر از صحابه برای این کار، از ایشان دستور خواستند، هیچ‌یک را اجازه نداد. أمیر المؤمنین علی(ع) آمد. فرمود: یا علی تو برو ببین این ماجرا درست است یا نه؟

أمیر المؤمنین علی آمد. چون به در خانه رسید، چشم بر هم نهاد و در اندرون رفت و دور خانه گشت و دست بر دیوارها ‌کشید و بیرون آمد. چون پیش پیامبر رسید گفت: «یا رسول اللّه گِرد آن خانه برآمدم، هیچ‌کس را در آن‌جا ندیدم». پیامبر(ص) به نور نبوّت و علم لدنی مطلب را یافت و فرمود: «یا علی أنت فتی هذه الأمّة» (تو جوانمرد این امّتی)... .[1]

گفتنی است این روایت در منابع معتبر حدیثی وجود نداشته و در منبع عرفانی یاد شده نیز سندی برای آن بیان نشده است، اما با این وجود نمی‌توان آن‌را گزارشی ارزیابی کرد که با موازین اسلامی ناهمخوان باشد؛ زیرا چه بسا در مواردی و در ارتباط با برخی افراد و به ویژه هنگامی که آنان گناهی را مخفیانه انجام می‌دهند، تغافل و نادیده گرفتن گناه آنان اثر تربیتی بیشتری از اجرای مجازات دارد.


[1]. کاشانی، عبد الرزاق، ‏رسائل و مصنفات کاشانی،‏ مصحح، هادی زاده‏، مجید، ص 476، تهران، میراث مکتوب، ‏چاپ دوم، 1380‏ش.

 

پاسخ تفصیلی

 

 

نظرات
تعداد نظر 0
لطفا مقدار را وارد نمایید
مثال : Yourname@YourDomane.ext
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید

طبقه بندی موضوعی

پرسش های اتفاقی

پربازدیدترین ها