لطفا صبرکنید
بازدید
5188
5188
آخرین بروزرسانی:
1396/05/28
کد سایت
fa82098
کد بایگانی
79957
نمایه
زندگی‌نامه عبدالغنی نابلسی
طبقه بندی موضوعی
تاريخ بزرگان
- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
عبدالغنی نابلسی که بود؟
پرسش
عبدالغنی نابلسی سنی بود یا شیعه؟
پاسخ اجمالی
عبدالغنی بن اسماعیل بن عبدالغنی، معروف به «نابلسی» عالم دینی، شاعر و اهل ادب، در سال 1050ق، در شهر دمشق به دنیا آمد.[1] هفت سال ابتدای زندگی وی در نزدیکی مسجد جامع اموی دمشق سپری شد، اما بعد از آن به سمت دارالخلافه در قسطنطنیه هجرت کرد.[2] سپس به شهر بغداد رفت، اما دوباره به سوریه بازگشت. او همچنین به فلسطین، لبنان، مصر و حجاز مسافرت کرد و بعد در دمشق مستقر شد، و در 24 ماه شعبان سال 1143ق در دمشق درگذشت.[3]
از عبدالغنی نابلسی حدود 223 اثر به جا مانده است؛[4] مانند:
1. «رشحات الأقلام فی شرح کفایة الغلام» که در مورد فقه حنفیه است.
2. «تعطیر الأنام فی تعبیر المنام».
3. «ذخائر المواریث فی الدلالة على مواضع الأحادیث».
4. «قلائد المرجان فی عقائد أهل الإیمان» رساله‌ای است در مورد عقائد.[5]
عبدالغنی نابلسی در تصوف بر مشرب شیخ محیی الدین بن عربی(م 638ق) و شیخ عبدالکریم جلیلی(م 805ق) بود.[6]
وی شاگردانی مانند محمد بن أبی‌بکر مرعشی، معروف به ساجقلی‌زاده داشت که حنفی بوده و به دست عبدالغنی به تصوف گرایش یافت.[7]
عبدالغنی که از مشهورترین عارفان عصر خود بود، مذهب «حنفی» و مشرب «قادری»[8] را برای خود انتخاب کرد.[9] وی در توصیف مذهب خود می‌نویسد: «مذهب من حنفی است و مشرب آن قادری است».[10]
با این وجود، قاضى نور الله مرعشی (م 1019ق) در کتاب «احقاق الحق و ازهاق الباطل» روایات زیادی در مدح و بیان جایگاه اهل‌بیت(ع) از کتاب «ذخائر المواریث» و «زهر الحدیقة فی رجال الطریقة» عبدالغنی نابلسی نقل می‌کند؛ مانند: حدیث ثقلین،[11] حدیث تطهیر،[12] حدیث منزلت،[13] حدیث الرّایه،[14] حدیث شهر علم،[15] و حدیث سد الابواب.[16]
از عبدالغنی نابلسی حدود 223 اثر به جا مانده است؛[4] مانند:
1. «رشحات الأقلام فی شرح کفایة الغلام» که در مورد فقه حنفیه است.
2. «تعطیر الأنام فی تعبیر المنام».
3. «ذخائر المواریث فی الدلالة على مواضع الأحادیث».
4. «قلائد المرجان فی عقائد أهل الإیمان» رساله‌ای است در مورد عقائد.[5]
عبدالغنی نابلسی در تصوف بر مشرب شیخ محیی الدین بن عربی(م 638ق) و شیخ عبدالکریم جلیلی(م 805ق) بود.[6]
وی شاگردانی مانند محمد بن أبی‌بکر مرعشی، معروف به ساجقلی‌زاده داشت که حنفی بوده و به دست عبدالغنی به تصوف گرایش یافت.[7]
عبدالغنی که از مشهورترین عارفان عصر خود بود، مذهب «حنفی» و مشرب «قادری»[8] را برای خود انتخاب کرد.[9] وی در توصیف مذهب خود می‌نویسد: «مذهب من حنفی است و مشرب آن قادری است».[10]
با این وجود، قاضى نور الله مرعشی (م 1019ق) در کتاب «احقاق الحق و ازهاق الباطل» روایات زیادی در مدح و بیان جایگاه اهل‌بیت(ع) از کتاب «ذخائر المواریث» و «زهر الحدیقة فی رجال الطریقة» عبدالغنی نابلسی نقل می‌کند؛ مانند: حدیث ثقلین،[11] حدیث تطهیر،[12] حدیث منزلت،[13] حدیث الرّایه،[14] حدیث شهر علم،[15] و حدیث سد الابواب.[16]
[1]. ابن نابلسى، عبد الغنى بن اسماعیل، کتاب الوجود، محقق، احمد، سید یوسف، ص 9، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ دوم، 1424ق؛ ابن نابلسى، عبد الغنى بن اسماعیل، جواهر النصوص فى شرح الفصوص، محقق، کیالى حسینى، عاصم ابراهیم، ج 1، ص 6، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1429ق.
[2]. سکندرى، احمد بن عطاء الله، شرح الصلاة المشیشیة، محقق، عیسى، عماد الدین عبد القادر، ص 61، حلب، دار الغزالى، چاپ اول، 1423ق.
[3]. جواهر النصوص فى شرح الفصوص، ج 1، ص 6؛ کتاب الوجود، ص 9.
[4]. شرح الصلاة المشیشیة، ص 61.
[5]. زرکلى، خیر الدین، الأعلام قاموس تراجم لأشهر الرجال و النساء من العرب و المستعربین و المستشرقین، ج 4، ص 32، بیروت، دار العلم للملایین، چاپ هشتم، 1989م.
[6]. جواهر النصوص فى شرح الفصوص، ج 1، ص 6.
[7]. الأعلام، ج 6، ص 60.
[8]. فرقه «قادریه» دنباله روی جنید بغدادی و شیخ عبدالقادر گیلانی، صوفی مشهور اهل‌سنت و جماعت می‌باشد.
[9]. شرح الصلاة المشیشیة، ص 61.
[10]. ابن نابلسى، عبدالغنى بن اسماعیل، مفتاح المعیة فى دستور الطریقة النقشبندیة، ص 27، قاهره، نشر الدار الجودیة، چاپ اول، 1429ق؛ جواهر النصوص فى شرح الفصوص، ج 1، ص 35؛ شرح الصلاة المشیشیة، ص 61.
[11]. مرعشی شوشتری، قاضى نور الله، احقاق الحق و ازهاق الباطل، ج 9، ص 332، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، چاپ اول، 1409ق.
[12]. همان، ج 9، ص 15.
[13]. همان، ج 5، ص 208.
[14]. همان، ج 21، ص 454.
[15]. همان، ج 5، ص 512.
[16]. همان، ص 544.
نظرات
