جستجوی پیشرفته
بازدید
3700
آخرین بروزرسانی: 1399/05/04
خلاصه پرسش
این‌که امام کاظم(ع)، فرزند مؤمن در صُلب پدر کافرش را به سنگ‌ریزه‌‌‌ی درون خشت تشبیه نموده، ناظر به چه واقعیتی است؟
پرسش
معنا و شرح دقیق این حدیث چیست؟ «عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ اِبْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ یَقْطِینٍ عَنْ أَبِی اَلْحَسَنِ مُوسَى ع قَالَ: قُلْتُ لَهُ إِنِّی قَدْ أَشْفَقْتُ مِنْ دَعْوَةِ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ ع عَلَى یَقْطِینٍ وَ مَا وَلَدَ فَقَالَ یَا أَبَا اَلْحَسَنِ لَیْسَ حَیْثُ تَذْهَبُ إِنَّمَا اَلْمُؤْمِنُ فِی صُلْبِ اَلْکَافِرِ بِمَنْزِلَةِ اَلْحَصَاةِ فِی اَللَّبِنَةِ یَجِیءُ اَلْمَطَرُ فَیَغْسِلُ اَللَّبِنَةَ وَ لاَ یَضُرُّ اَلْحَصَاةَ شَیْئاً».
پاسخ اجمالی

این سخن در گفت‌وگویی میان امام کاظم(ع) و علی بن یقطین بیان شده است.

ماجرا از این قرار بود که یقطین بن موسی از افراد معروفی به شمار می‌آمد که مردم را به حمایت از حاکمان بنی عباس فرا می‌خواند[1] و به همین جهت نیز مورد تعقیب مروان - آخرین خلیفه اموی - قرار گرفت و متواری شد.[2]

او به دلیل این‌که بدون هماهنگی و اجازه از امام صادق(ع) مردم را به سمت بنی‌عباس دعوت می‌کرد، مورد نفرین حضرتشان قرار گرفت.[3]

پسر او، على بن یقطین[4] که در دربار هارون الرشید منصبی داشت، اما در باطن از شیعیان مبرز و از دوست‌داران اهل‌بیت(ع)  به شمار می‌آمد و از همین‌رو از پیامدهای این نفرین نگران بود، روزی موضوع نفرین امام صادق(ع) به پدرش را با امام کاظم(ع) در میان گذاشت. امام به او فرمود: «آن‌گونه تو فکر می‌کنی، نیست؛ زیرا انسان مؤمن در صُلب کافر مانند سنگ‌ریزه‌ها در درون خشت خام است که وقتى باران بیاید، خشت را شسته و با خود می‌برد، ولى سنگ‌ریزه‌ها در جای خود باقی‌ می‌مانند».[5]

توضیح آن‌که علی بن یقطین نگران پیامدهای نفرین امام صادق(ع) نسبت به پدرش یقطین بود و این‌که نکند خود او و فرزندانش نیز در دایره این نفرین قرار گیرند، اما امام کاظم(ع) با ارائه مثالی به او آرامش داد و او را از نگرانی خارج کرد.


[1]. ابن کثیر دمشقی‏، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج 10، ص 189، بیروت، دار الفکر، 1407ق.

[2]. نجاشی، احمد بن علی، فهرست أسماء مصنفی الشیعة(رجال نجاشی)، ص 270، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ ششم، 1365ش.

[3]. جیلانی، رفیع الدین محمد، الذریعة إلی حافظ الشریعة، محقق، مصحح، درایتی، محمدحسین، ج 2، ص 225، قم، دار الحدیث، چاپ اول، 1429ق.

[4]. « همکاری با خلفا و تأیید آنها»، 2801؛ «امامان(ع) و خوردن از اموال حاکمان جور»، 79877.

[5]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 2، ص 13، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.

نظرات
تعداد نظر 0
لطفا مقدار را وارد نمایید
مثال : Yourname@YourDomane.ext
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید

طبقه بندی موضوعی

پرسش های اتفاقی

پربازدیدترین ها