عبارت «تَسْقُطُ الْآدَابُ‏ُُِِّ بَیْنَ‏ الْأَحْبَابِ» به این معنا است که رعایت آداب بین دوستان ساقط می‌شود (لازم نیست). با جست‌وجویی که در منابع روایی انجام پذیرفت چنین متنی یافت نشد و شیخ عباس قمی(ره) این سخن را بدون استناد به معصوم(ع) نقل کرده است.[1]

قرآن کریم در مورد افعال الهی می‌فرماید: «لا یُسْئَلُ عَمَّا یَفْعَلُ وَ هُمْ یُسْئَلُونَ»؛[1] او در برابر هیچ‌یک از کارهایى که مى‌‏کند، بازخواست نمى‌‏شود، ولى مردم بازخواست مى‌‏شوند. مفسران قرآن می‌گویند؛ معنای این آیه آن است که خداوند از بابت کار‌هایى که انجام می‌دهد ...

مراجع معظم تقلید در رساله‌های عملیۀ خود که برگرفته از روایات ائمۀ معصومین(ع) است، چند نشانه برای منی بیان کرده‌اند، آنان می‌گویند: اگر رطوبتی از انسان خارج شود و نداند منی است، یا بول یا غیر اینها، اگر:با شهوت بیرون آید، 2. با جستن بیرون آید، ...

یکی از ویژگی‌­های اخلاقی مثبت هر انسانی آن است که در مقایسۀ خویشتن با افرادی که - حتی با درصد کوچکی از احتمال - ممکن است از او برتر باشند، خود را برتر از آنان نبیند؛ اما آنچه از بررسی و جمع‌بندی منابع اسلامی به دست می‌آید، ما ...

موضوع «تداخل اسباب و مسببات» بحثی است که در دانش اصول فقه و غالبا ذیل مبحث «مفهوم شرط» مطرح می‌شود.[1] پیش از ورود به اصل مسئله، لازم است به این نکته اشاره نماییم که هر جمله شرطیه، از دو بخشِ «شرط» و «جزاء» تشکیل ...