لطفا صبرکنید
3975
- اشتراک گذاری
یکی از کسانی که روز عاشورا در دفاع از امام حسین(ع) به درجه شهادت نائل آمد،[1] عبدالله بن علی(ع) است.[2] وی از طرف پدر با امام حسین برادر بود، و با حضرت عباس(ع) از یک مادر بودند؛ لذا نام مادرش فاطمه أمّ البنین(ع) است.[3] وی 25 سال داشت.[4] و ازدواج کرده بود، اما صاحب فرزند نشده بود.[5]
در مورد زمان به میدان رفتن و شهادت وی اختلاف است. برخی میگویند روز عاشورا عبدالله با تشویق برادر خود ابوالفضل(ع) به سمت میدان رفت.[6] لذا زمان شهادت ایشان قبل از شهادت برادرانش جعفر، عثمان و ابوالفضل بود،[7] اما در برخی از گزارشهای تاریخی شهادت ایشان بعد از شهادت برادرانش عثمان و جعفر بیان شده است. او توسط فردی به نام هانی بن ثبیت حضرمی به شهادت رسید.[8]
عبدالله در میدان نبرد دلیرانه میجنگید و اینگونه رجز میخواند:
«أَنَا ابْنُ ذِی النَّجْدَةِ وَ الْإِفْضَالِ ذَاکَ عَلِیُّ الْخَیْرِ ذُو الْفَعَالِ
سَیْفُ رَسُولِ اللَّهِ ذُو النَّکَالِ فِی کُلِّ یَوْمٍ ظَاهِرِ الْأَهْوَال»؛[9]
(من پسر شخصى بزرگوار و با فضیلتم. او حضرت على(ع) است که مردى شایسته و صاحب کارهاى نیک بود. على شمشیر رسول خدا(ص) و منتقم بود. هول و ترس آنحضرت(ع) در دل هر گروهى جاى گرفته است).
در زیارت شهدا از عبدالله بن علی(ع) اینگونه تجلیل شده است:
«السَّلَامُ عَلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ، [مُبْلَى الْبَلَاءِ وَ] الْمُنَادِی بِالْوَلَاءِ فِی عَرْصَةِ کَرْبَلَاءَ، الْمَضْرُوبِ مُقْبِلًا وَ مُدْبِراً وَ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَه هَانِیَ بْنَ ثُبَیْتٍ الْحَضْرَمِیَّ»؛[10] سلام و درود بر عبدالله فرزند امیرالمؤمنین(ع)؛ آزمایش شده در مصیبت و منادی دوستی (اهلبیت) در میدان کربلا، آنکسی که از هر سو(از روبرو و از پشت) بر او ضربه زدند (و بر بدنش جراحت وارد کردند). خدا قاتل او «هانی بن ثبیت حضرمی» را لعنت کند.
پیکر وی به همراه سایر شهدا در حرم امام حسین(ع) و پایین پای آنحضرت(ع) دفن شده است.[11]
[1]. «شهدای قیام عاشورا»، 28614.
[2]. شیخ مفید، الاختصاص، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، محرمی زرندی، محمود، ص 82، قم، المؤتمر العالمی لالفیة الشیخ المفید، چاپ اول، 1413ق.
[3]. همان.
[4]. ابو الفرج، علی بن الحسین الأصفهانی، مقاتل الطالبیین، محقق، صقر، سید احمد، ص 88، بیروت، دار المعرفة، بیتا.
[5]. طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، ص 248، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ سوم، 1390ق.
[6]. همان.
[7]. همان، ص 248.
[8]. همان.
[9]. ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی طالب ع، ج 4، ص 107، قم، علامه، چاپ اول، 1379ق.
[10]. ابن مشهدی، محمد بن جعفر، المزار الکبیر، محقق، مصحح، قیومی اصفهانی، جواد، ص 488 – 489، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1419ق.
[11]. اعلام الوری بأعلام الهدی، ص 255.