لطفا صبرکنید
3330
- اشتراک گذاری
قرآن کریم در آیه 10 سوره الذاریات میفرماید:«قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ»؛(مرگ بر دروغپردازان).
در ریشهیابی این واژه باید گفت؛ «خرص» به معناى هر سخنى است که تنها از روى گمان و تخمین و بدون علم و دانش زده شود. از آنجا که چنین سخنانى بیشتر دروغ از آب درمیآید؛ لذا کذّاب دروغپرداز را هم «خراص» گفتهاند.
اما اینکه مراد خداوند از «خراصون» در قرآن چه کسانى هستند -به قرینه آیات بعد- نزدیکترین احتمال به ذهن این است که مراد همان کسانى هستند که بدون علم و بدون دلیل علمى، در مورد قیامت و روز جزا داورى کرده و میکنند، و در برپایی آن از روى گمان و تخمین، شک و تردید نموده، و منکر آن میشدند.
و جمله «قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ» نفرینى است بر آنان که کشته شوند. و این نوع از نفرین کنایهای از طرد و محروم شدن آنها از رستگارى است.
البته برخی کلمه «قتل» را به معناى«لعن» گرفتهاند[1]که برگشت این ترجمه نیز به همان معنایی است که گفته شد.[2]
[1]. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه، بلاغی، محمد جواد، ج 9، ص 231، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372 ش؛ ابن عربی، ابو عبدالله محیی الدین محمد، تفسیر ابن عربی، تحقیق، رباب، سمیر مصطفی، ج 2، ص 285، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ اول، 1422 ق.
[2]. ر. ک: طباطبائی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج 18، ص 367، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، 1417 ق؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 22، ص 316، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، 1374 ش.