در لغت عرب به وارد کردن هوا، آب و یا هر نوع مایع و گاز دیگر به بینی و ریه، «استنشاق» گفته می‌شود.

«استنشاق» شامل نفس کشیدن و دم و بازدم نیز هست که می‌تواند با بوییدن هم مترادف باشد.[1]

این واژه؛ اما در اصطلاح فقهی و در مستحبات وضو، تنها به معنای «آب را داخل بینی کشیدن‏» است؛ یعنی مشتی آب را جلوی بینی گرفته و برای پاکیزه کردن بینی، آن‌را رو به بالا بکشیم.

استنشاقی که از مستحبات وضو،^[2] و غسل^[3] است را باید در هر مرحله، سه بار تکرار کرد.^[4]

[1]. ر. ک: دهخدا، علی اکبر، لغت نامه، واژه «استنشاق»؛ https://fa.wiktionary.org/wiki

[2]. نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام، محقق، مصحح، قوچانی، عباس، آخوندی، علی، ج 2، ص 335، بیروت، ‌دار إحیاء التراث العربی، چاپ هفتم، 1404 ق.

[3]. همان، ج 3، ص 118.

[4]. همان، ج 2، ص 336.