رفتن به حرم امامان معصوم(ع) و امام‌زادگان ثواب و آثار مثبت و سازنده‌ای دارد، اما ضروری است به این نکته توجه شود که از اعمالی که سبب سوء استفاده برخی افراد می‌شود باید پرهیز کرد.
با جست‌وجویی که در منابع حدیثی انجام پذیرفت منشأ روایی برای گره زدن درب ضریح امام‌زاده‌ها یافت نشد. 
 یکی از اندیشمندان دینی در این‌ باره چنین می‌گوید:
«هرگاه به مردم آموزش کافى داده شود که از هرگونه افراط و تفریط بپرهیزند و در کنار این قبور مطهّر به یاد خدا باشند و از گناهان خود توبه کرده، و از افکار و برنامه‌هاى اولیاء الله الهام بگیرند، به یقین مرقدهاى مطهّر آنان کانونى براى تعلیم و تربیت و توبه و انابه به سوى خدا و تهذیب نفوس خواهد بود.
ما به تجربه دریافته‌ایم، میلیون‌ها نفرى که هر سال به زیارت قبور پاک ائمّه دین می‌روند یا قبور شهداى راه حق را زیارت می‌کنند، با روحیه‌ای بهتر، و صفا و نورانیّت بیشتر و قلبى پاک‌تر، از کنار قبور آنان بازمی‌گردند، و آثار این امر در آنان مدّت‌ها نمایان است.
و هنگامى که آنها را به شفاعت بر درگاه خدا، براى آمرزش گناهان و حلّ مشکلات دینى و دنیوى خود می‌طلبند، ناگزیرند براى برقرار ساختن رابطه معنوى با آنان، تا آنجا که در توان دارند از گناهان فاصله بگیرند و به سراغ نیکى و پاکى بروند.
اضافه بر این توجّه و توسّل به آنان و طلب شفاعت از آنان بر درگاه خدا، آنها را در برابر مشکلات پُرتوان می‌سازد، مانع یأس و ناامیدى می‌شود و از دردها و آلام روحى و جسمى آنها می‌کاهد و آثار و برکات فراوان دیگر.... از آن‌جا که گاه کارهاى بعضى از عوام بهانه‌هایى به دست مخالفان می‌دهد، سزاوار است همه علماى اعلام و دانشمندان اسلام، از حرکات نسنجیده بعضى از عوام در کنار قبر پیامبر(ص) یا ائمّه بقیع و سایر امامان معصوم و قبور شهدا و بزرگان اسلام جلوگیرى کنند، و مفهوم واقعى زیارت و توسّل و تبرّک و شفاعت طلبیدن را به آنها تعلیم دهند.
به همه مردم بگویند، همه چیز و همه کار به دست خدا، و او مسبّب الاسباب و قاضى الحاجات و کاشف الکربات و کافى المهمّات است، و اگر به پیامبر(ص) و امامان متوسّل می‌شویم، آنها به اذن پروردگار و با استمداد از ذات پاک او کارى انجام می‌دهند یا در پیشگاه خداوند شفاعت می‌کنند و از او تقاضاى بر آمدن حاجات می‌نمایند.
سجده کردن بعضى از عوام در برابر این قبور مقدّس، تعبیراتى که بوى الوهیّت نسبت به آنان می‌دهد، گره‌زدن چیزى به ضریح آنان و مانند اینها، همه از امور ناشایست و مشکل آفرین است و چهره یک کار مثبت و بسیار سازنده (زیارت) را دگرگون می‌سازد، و بهانه به دست این و آن می‏دهد تا مردم را از برکات زیارت محروم سازند...».[1]
گفتنی است؛ مقابله دفعی با این‌گونه امور صحیح نیست و باید به تدریج و با زبان نرم و منطق صحیح آنها را به راه درست رهنمون ساخت.

---