جستجوی پیشرفته
بازدید
12848
آخرین بروزرسانی: 1392/02/02
خلاصه پرسش
آیا می‌توانید حدیثی از کتاب‌های اهل سنت به من بدهید، که طبق آن پیامبر اسلام(ص)، گاهی اوقات برای امام حسین(ع) اشک می‌ریخت؟
پرسش
آیا می‌توانید حدیثی از کتاب‌های اهل سنت به من بدهید، که طبق آن پیامبر اسلام(ص)، گاهی اوقات برای امام حسین(ع) اشک می‌ریخت؟ اهل سنت می‌گویند که در اسلام، گریه کردن و عزاداری برای مرده حرام است؟ آنها می‌گویند که چرا ما برای مرگ پیامبر(ص) عزاداری نمی‌کنیم؟ از پاسخ شما تشکر می‌کنم.
پاسخ اجمالی
با توجه به پرسش مطرح شده، پاسخ را در دو بخش ارائه می‌کنیم:
1. گریه کردن بر مرده: اصل گریه و حزن یک امر فطری، بلکه غریزی است که نه تنها اقتضای طبیعت انسان، بلکه در برخی از حیوانات نیز وجود دارد که این نیاز به استدلال ندارد. منتها اگر نهیی از طرف شارع مقدس رسیده باشد، باید از این کار اجتناب نمود. امّا نه تنها برای این موضوع نهیی نرسیده، بلکه پیامبر اسلام(ص) این مسئله را در سخن و رفتارشان مورد تأیید قرار دادند که برای نمونه یک حدیث را از منابع معتبر اهل سنت نقل می‌کنیم.
انس می‌گوید: ابراهیم روی دستان پیامبر(ص) در حال جان دادن بود که اشک از دیدگان آن حضرت(ص) جاری بود و فرمود: چشم اشک می‌ریزد، قلب محزون می‌شود امّا چیزی غیر از خشنودی خدا بر زبان جاری نمی‌کنیم، ابراهیم قسم به خدا که ما برای تو محزون می‌باشیم.[1]
گفتنی است که در سنن ابن ماجه و برخی از منابع دیگر اهل سنت این سخن پیامبر (ص) در پاسخ به اعتراض خلیفه اول و دوم بیان شده است.[2]
2. گریه پیامبر(ص) بر امام حسین(ع): زمانی که اصل گریه بر مردگان مورد تأیید پیامبر(ص) قرار گرفت، با آن استدلالی که در ذیل آن بیان شد، پس فرقی نمی‌کند که این گریه برای ابراهیم فرزند پیامبر(ص) باشد، یا برای امام حسین(ع) نوه و یکی از اوصیای او باشد، علاوه بر این‌که در منابع شیعی روایات بسیاری دال بر گریه پیامبر (ص) برای امام حسین(ع) نیز وجود دارد.[3]
برای آگاهی بیشتر:
گریه‏ى زائران بقیع، ۱۷۱
امام خمینی و گریه بر امام حسین (ع)، ۷۴۸۳
 

[1]. «حَدَّثَنَا هَدَّابُ بْنُ خَالِدٍ وَشَیْبَانُ بْنُ فَرُّوخَ کِلَاهُمَا عَنْ سُلَیْمَانَ وَاللَّفْظُ لِشَیْبَانَ حَدَّثَنَا سُلَیْمَانُ بْنُ الْمُغِیرَةِ حَدَّثَنَا ثَابِتٌ الْبُنَانِیُّ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِکٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ وُلِدَ لِی اللَّیْلَةَ غُلَامٌ فَسَمَّیْتُهُ بِاسْمِ أَبِی إِبْرَاهِیمَ ثُمَّ دَفَعَهُ إِلَى أُمِّ سَیْفٍ امْرَأَةِ قَیْنٍ یُقَالُ لَهُ أَبُو سَیْفٍ فَانْطَلَقَ یَأْتِیهِ وَاتَّبَعْتُهُ فَانْتَهَیْنَا إِلَى أَبِی سَیْفٍ وَهُوَ یَنْفُخُ بِکِیرِهِ قَدْ امْتَلَأَ الْبَیْتُ دُخَانًا فَأَسْرَعْتُ الْمَشْیَ بَیْنَ یَدَیْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فَقُلْتُ یَا أَبَا سَیْفٍ أَمْسِکْ جَاءَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فَأَمْسَکَ فَدَعَا النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ بِالصَّبِیِّ فَضَمَّهُ إِلَیْهِ وَقَالَ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ یَقُولَ فَقَالَ أَنَسٌ لَقَدْ رَأَیْتُهُ وَهُوَ یَکِیدُ بِنَفْسِهِ بَیْنَ یَدَیْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فَدَمَعَتْ عَیْنَا رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ تَدْمَعُ الْعَیْنُ وَیَحْزَنُ الْقَلْبُ وَلَا نَقُولُ إِلَّا مَا یَرْضَى رَبُّنَا وَاللَّهِ یَا إِبْرَاهِیمُ إِنَّا بِکَ لَمَحْزُونُونَ»، قشیری نیسابوری، مسلم بن الحجاج، المسند الصحیح المختصر بنقل العدل عن العدل إلى رسول الله صلى الله علیه وسلم(صحیح مسلم)، محقق: عبد الباقی، محمد فؤاد، ج 4، ص 1807، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، بی‌تا.
[2]. ابن ماجه، سنن ابن ماجه، ج 5، ص 69، 1578.
[3]. حسن ابن ابی الحسن، دیلمی، إرشادالقلوب، ج 2، ص 296، شریف رضى، 1412 هجرى قمری.
ترجمه پرسش در سایر زبانها
نظرات
تعداد نظر 0
لطفا مقدار را وارد نمایید
مثال : Yourname@YourDomane.ext
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید

طبقه بندی موضوعی

پرسش های اتفاقی

پربازدیدترین ها