قبل از بیان دیدگاه مراجع عظام در این خصوص، توجه به نکاتی لازم به نظر می‌رسد:

1. هندو در زمره‌ی کفار است.
2. در صورت هتک و یا علم به نجس کردن(و نه احتمال) قرآن توسط کفار، هیچ‌یک از مراجع دادن قرآن را به آنان جایز نمی‌دانند.
3. کافر اگر برای مطالعه با دست‌تر به قرآن دست نزند موجب نجس شدن آن نمی‌شود.
4. برخی از مراجع؛ مانند امام خمینی و آیت الله بهجت، دادن قرآن به کافر را بنابر احتیاط واجب جایز نمی‌دانند که می‌توان به فتوای سایر مراجع رجوع نمود.

نظرات مراجع عظام

نظرات مراجع عظام به این شرح است:

1. امام خمینی(ره) و آیت الله العظمی بهجت: احتیاط واجب آن است که از دادن قرآن به کافر خودداری کنند و اگر قرآن در دست او است در صورت امکان از او بگیرند.[1]

امام خمینی در کتاب نجاة العباد می‌فرماید: هبه‌ی قرآن به کافر صحیح نیست.[2]

2. آیات عظام خوئی، تبریزی، سیستانی و زنجانی: در صورتی که دادن قرآن به کافر مستلزم هتک باشد، حرام و گرفتن از او واجب است.[3]
3. آیت الله العظمی صافی: دادن قرآن به کافران اگر هتک و توهین شمرده شود و یا در معرض هتک باشد حرام و گرفتن قرآن از او واجب است.[4]
4. آیت الله العظمی وحید خراسانی: در صورتی که دادن قرآن به کافر مستلزم هتک باشد حرام و گرفتن از او واجب است.[5]
5. آیت الله العظمی مکارم: دادن قرآن به دست کافر اگر موجب بی‌احترامی باشد حرام است و اگر امید هدایت او برود یا برای تبلیغ اسلام باشد جایز، بلکه گاهی واجب است.[6]
6. آیت الله العظمی فاضل: باید از دادن قرآن به کافر خودداری کنند و اگر قرآن در دست او است در صورت امکان از او بگیرند ولی چنانچه مقصود از دادن قرآن و یا داشتن قرآن تحقیق و مطالعه در دین باشد و نیز انسان بداند که کافر با دست‌تر قرآن را لمس نمی‌کند اشکالی ندارد.[7]

[1]. امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده: بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج 1، ص 93، مسئله 139، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ هشتم، 1424ق؛ بهجت، محمد تقی، توضیح المسائل، مسئله‌ی 140.

[2]. امام خمینی، نجاة العباد، ص 302، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(قدس سره)، چاپ اول، 1422ق.

[3]. توضیح المسائل (محشّی)، ج 1، ص 93.

[4]. توضیح المسائل (محشّی)، ج 1، ص 93، مسئله 140.

[5]. همان.

[6] همان.

[7] همان.