بدیهی است که:


1- اگر انسان بعد از رسیدن به سن بلوغ و تکلیف شرعی(پانزده سالگی در پسران) مرتکب این عمل زشت شود و واقعا پشیمان شده و توبه کند انشاءالله توبه اش پذیرفته خواهد شد و در آخرت عقوبتی نخواهدداشت.


2- انسان قبل از رسیدن به سن بلوغ ، تکلیف شرعی ندارد.


اما باید توجه داشت که بعضی از فقهاء فرموده اند که حکم ازدواج این اشخاص ربطی به بلوغ و عدم بلوغ ندارد.


در رساله های عملیه آمده است که:


اگر کسی با مردی لواط کند و لو اینکه مقداری از حشفه[1] داخل شود، مادر لواط داده و مادر بزرگش و هر چه بالاتر رود‏، و دختر لواط داده و دختر دخترش و هر چه پائین تر رود و خواهرش، بر فاعل حرام می شوند اگر چه لواط کننده و لواط دهنده بالغ نباشند[2] اما مادر و دختر و خواهر فاعل بر مفعول حرام نمی شود[3] . بله اگر گمان کند که دخول شده، یا شک کند که دخول شده یا نه، بر او حرام نمى‏شوند.


آنچه بیان شد در صورتی است که لواط قبل از عقد با مادر و خواهر و دختر لواط داده، انجام شده باشد[4] اما اگر لواط با مردی بعد از عقد با دختر یا خواهر یا مادر او انجام گرفته باشد بنابر فتوای مراجع معظم، مادر و خواهر و یا دختر مفعول برای فاعل حرام نمی شود.[5]،[6]


برای روشن شدن بحث لازم به توضیح است؛ اگر چه خداوند متعال که آفریننده انسان و به تمام ویژگی های او آگاه است، پاک شدن از همه گناهان (هر چند گناهان بزرگ باشند) را ممکن دانسته و همگان را به سوی رسیدن به آن دعوت فرموده و وعده آمرزش و عفو داده است، تا جایی که نا امیدی از عفو و بخشش الهی را بالاترین گناه شمرده است. بعلاوه همه پیامبران الهی برای رسانیدن مردم به دریای بی کران رحمت الهی مبعوث شده اند تا جایی که پیامبر گرامی اسلام (ص)، پیامبر رحمت خوانده شده است.[7]،[8] اما از این حقیقت نباید غافل شد که برخی از گناهان آثار وضعی خاصی را به دنبال دارند که حتی اگر انسان با رعایت شرایط کامل توبه، موفق به توبه ی حقیقی گردد، آن آثار سرجای خود هستند و باید برخی از محدودیت هایی که در اثر ارتکاب به آن گناه، متوجه خویش ساخته، متحمل گردد.


بعنوان مثال کسی که مرتکب قتل عمد می شود در صورت توبه حقیقی انشاء الله بخشیده می شود اما اگر اولیای دم، او را عفو نکنند باید قصاص که اثر وضعی آن گناه است را بپذیرد. همچنین است آثار وضعی اعمالی نظیر سرقت، شرابخواری، استمناء، تعدی و ظلم به حقوق مردم و ...


عمل شنیع لواط نیز از آنجا که نوعی ظلم و تعدی به نفس و حریم انسان محسوب می شود اگر چه با توبه ی حقیقی بخشوده می شود لکن اثر وضعی آن در این دنیا برای همیشه با انسان باقی می ماند و برخی محدودیت ها را بر انسان حمل می کند.