جستجوی پیشرفته
بازدید
19622
آخرین بروزرسانی: 1396/03/12
خلاصه پرسش
حضرت ابراهیم(ع) شکسته شدن بت‌‌ها توسط خود را دلیلی بر تأثیر نداشتن آنها در برآورده شدن نیازهای بت‌پرستان می‌داند، آیا تخریب قبور ائمه(ع) نمی‌تواند نشان از بی‌تأثیری آنها در جهان باشد؟!
پرسش
یکی از دلائلی که حضرت ابراهیم(ع)برای بت‌پرستان آورد تا اشتباه بودن راهشان را اثبات کند، این بود که بعد از شکستن بت‌ها گفت که بزرگ بت‌ها این‌کار را کرده، ولی کسی باور نکرد و در نهایت با این منطق که بت‌ها نتوانستند حتی خودشان را نجات دهند چه رسد عبادت کنندگانشان را، در دل بر اشتباهشان پی بردند، بی‌آنکه اظهار کنند. حال فرض کنیم این بار یک بت‌پرست به مناظره با ما آمده و با همان منطق این بار می‌خواهد ما را محکوم کند. او می‌گوید شما مسلمانان اعتقاد دارید که امامان می‌توانند در نزد خدا واسطه شوند تا حوائج بندگان برآورده شود. پس چرا در سوانحی مانند خرداد 73 و حادثه‌ی بمب‌گذاری در حرم امام رضا(ع) و کشته شدن زائرین و یا حادثه قطار زائرین امام رضا، امامان شما نزد خدا واسطه نشدند تا جلوی آن اتفاقات را بگیرند و سپس شخص بت‌پرست در ادامه بگوید، آیا میان بت‌های ما و خدا و امامان شما فرقی هست و می‌توانند خود و پیروانشان را نجات دهند، پس چرا پرستیدن بت‌های ما اشتباه، ولی پرستیدن خدا و امامان شما درست است؟
پاسخ اجمالی
1. اعتقاد قوم حضرت ابراهیم(ع) نسبت به بت‌‌ها، با اعتقاد شیعیان، نسبت اولیاء و امامان(ع) کاملاً تفاوت دارد؛ زیرا قوم حضرت ابراهیم(ع)، بت‌‌ها و سنگ‌‌ها را به عنوان خدا و معبود می‌پرستیدند؛[1] اما از نظر شیعیان خدا یکی است و جز او خدایی نیست؛ پیامبران(ع) و امامان در نزد آنان مخلوق و بنده‌ی خدا هستند و بدون اذن تکوینی خداوند توان انجام هیچ‌کاری را ندارند؛ بنابراین مساوی دانستن این دو عقیده از نظر آثار و نتایج درست نیست.
2. شکسته شدن بت‌ها با تخریب قبور تفاوت زیادی دارند؛ زیرا شکسته شدن بت‌ها به معنای نابودی و از بین رفتن بت‌ها است؛ اما تخریب قبور ائمه(ع) فقط به معنای از بین رفتنِ موقت نمادی از نمادهای ائمه(ع) است؛ و به معنای نابودی آنها نیست؛ بلکه حتی ضربه زدن به بدن آنها و به شهادت رساندن‌شان هم به معنای نابودی آنها نیست. بنابراین شکسته شدن بت‌‌ها دلیل بر عدم تأثیر آنها است، اما تخریب قبور ائمه(ع)، به شهادت رساندن خود امامان و ...، هیچکدام دلیلی بر بی‌تأثیر بودن آنان در جهان نیست.
توضیح این‌که اگر موجودی واقعاً خدا و مستقل در اداره‌ی این جهان باشد و آن وقت نتواند در برابر عوامل نابودی مطلق از خود دفاع کند و کاملاً از بین برود نشانه‌ی خوبی است که آن موجود خدا نیست؛ اما پیامبران و امامان(ع) از نظر شیعیان، تابع خواست و اراده‌ی خداوند هستند و از هیچ‌گونه استقلال وجودی برخوردار نیستند؛ از این‌رو بارها دشمنان اهل‌بیت(ع) قصد تخریب قبور ائمه(ع) را داشتند و الآن نیز با تمام قدرت در پی تخریب قبور ائمه(ع)‌ هستند، ولی چون خداوند نخواسته دشمنان موفق نشدند و باید گفت خداوند به صورت اعجاز از آن جلوگیری کرده است؛ و در مواردی که خداوند به جهت مصالحی نخواسته از تخریب قبور به صورت اعجاز جلوگیری شود، تخریب صورت گرفته است؛ چنان‌که همه‌ی مسلمانان معتقدند پیامبر(ص) دارای معجزات متعددی بوده است، و به تصریح قرآن کریم در بسیاری از موارد، پیروزی لشکر اسلام در سایه معجزات و عنایت‌‌های ویژه خداوند بوده است؛ مانند پیروزی در جنگ بدر، ولی همین پیامبر(ص) و سپاهیانش در جنگ احد شکست سختی از کفار می‌خورند؛ بلکه از همه‌ی اینها بالاتر، الآن افراد زیادی هستند که منکر خداوند هستند و هر روز بر اعتقادات خداپرستان هزاران اهانت و توهین روا می‌دارند و با روش‌های مختلف در صدد تضعیف اعتقادات دینی هستند و بسیاری از افراد تحت تأثیر این تبلیغات مسموم قرار می‌گیرند؛ آیا آنها می‌توانند چنین نتیجه بگیرند که - نعوذ بالله - خداوند وجود ندارد؟! پس این‌که پیامبر(ص) و امامان(ع) به اذن خداوند قدرت تصرف در این جهان دارند، به این معنا نیست که آنها هیچ‌گاه در این دنیا دچار مشکل نمی‌شوند.
در هر صورت همان‌گونه که بیان کردیم از نظر شیعیان خدا یکی است و جز او خدایی نیست و پیامبران و امامان(ع) از نظر آنان خدا نیستند؛ و سخن آنان این است که اگر خود خدا به ما نمی‌فرمود که از برخی واسطه‌ها استفاده کنید، ما از آنها استفاده نمی‌کردیم.[2] همانگونه که شیعیان و نیز اهل سنت اگر خدا نمی‌گفت که رو به کعبه برایم نماز بخوانید و واجب است در عمرتان یک‌بار حج انجام دهید، هیچ‌گاه رو به قطعاتی سنگی سجده نمی‌کردند که قدرت دفاع از خود را نداشته و بارها تخریب شده و توسط انسان‌ها بازسازی شده است!
به هر حال، خدا این موضوع را نمی‌پذیرد که هر فرد و گروهی به صورت خودسرانه، سنگ‌هایی تراشیده و آنها را به  عنوان خدا و یا واسطه خدا مورد پرستش قرار دهند.
در نهایت باید گفت هر پاسخی که مسلمانی غیر شیعی در مورد سجده در مقابل کعبه و طواف بر گردش، با وجود تخریب مکرر آن خواهد داد، همان پاسخ را یک مسلمان شیعی در مورد احترام به مراقد امامانش خواهد داد. مراقدی که بارها تخریب شده و یا در معرض تخریب قرار گرفته‌اند!
 

[1]. «و یا به نوعی معتقد به دخالت و وساطت استقلالی آنها در این جهان بودند؛ دقت شود اعتقاد به وساطت و دخالت استقلالی موجب شرک می‌شود، اما وساطت و دخالت غیر استقلالی و به نحو سایه‌‌ای و وابسته به اذن و دستور خداوند شرک نیست، حتی اگر در واقع اذن الهی وجود نداشته باشد؛ البته در این صورت چنین اعتقادی حرام خواهد بود؛ زیرا دروغ بستن به خداوند خواهد بود.
[2]. ر. ک: پاسخ‌های 94؛ 2032 و 1321.
نظرات
تعداد نظر 0
لطفا مقدار را وارد نمایید
مثال : Yourname@YourDomane.ext
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید

طبقه بندی موضوعی