جستجوی پیشرفته
بازدید
9079
آخرین بروزرسانی: 1397/03/20
خلاصه پرسش
آیا زندگی در بهشت فقط برای لذت بردن است یا مانند این دنیا، خلاقیت، هیجان، ابداع، اختراع، تنوع، و... نیز در آنجا وجود دارد؟
پرسش
سلام؛ اول این‌که هدف انسان از زندگی در بهشت چیست؟ آیا فقط لذت بردن است یا خیر، و عمق این هدف برای چیست؟ دیگر این‌که آیا در بهشت مانند این دنیا، خلاقیت، هیجان، ابداع، اختراع، تنوع، شادی و نشاط‌های جذاب و کلّاً انعطافی که تو این دنیا هست، وجود دارد یا خیر؟ چون من احساس می‌کنم بهشت شاید یک جای خیلی خشک و بی‌روح و بی‌تنوع و آزادی است که آدم‌ها در آن‌جا فقط دنبال لذت بردن خودشان هستند؟
پاسخ اجمالی
انسان موجودی است که از نظر قابلیت برای برخورداری از کمالات، حد و نهایت ندارد؛ و خداوند تحقق و فعلیت یافتن این کمالات را مشروط به به‌کار گیری نیروی عقل و دانش در تمام مراحل حیات و رعایت آن در جزئیات زندگی قرار داده است. کسانی که موفق به آن شوند، بخشی از نتایج و میوه آن‌را در این دنیا می‌چشند، ولی از آن‌جا که این دنیا ظرفیت و قابلیت ارائه کامل از ثمرات آن‌را ندارد؛ بهره‌‌مندی کامل آن‌را به عالم دیگری سپرده ‌است؛ زیرا قابلیت و ظرفیت آن عالم بسیار بیشتر از این دنیا است؛ نسبت این دنیا با عالم آخرت مانند نسبت رحم مادر با این دنیا است.
بنابراین بالاترین لذت‌‌های معنوی در بهشت وجود دارد؛ مثلاً چیزی که بیان کردید - یعنی لذت خلاقیت، هیجان، ابداع، اختراع، تنوع شادی و نشاط‌های جذاب- آنچه در آخرت از این نوع لذّات وجود دارد بسیار برتر و بالاتر از آن چیزی است که در این دنیا وجود دارد. بر اساس برخی روایات انسان‌های کامل در آن‌جا به درجه‌‌ای می‌رسند که صفات الهی در آنها به طور کامل تجلی و ظهور می‌کند؛ یعنی همان‌گونه که خداوند حی و قیوم است و حیات دائمی دارد، آن‌جا نیز به وصف حی و قیوم متصف می‌شوند.[1] و همان‌گونه که خداوند خلاق است و هر چه بخواهد خلق می‌کند، انسان در بهشت نیز این‌گونه است.[2]
علاوه بر این، بر اساس آیات قرآن تمام موجودات در آخرت دارای حیات و شعورند.[3] بنابراین عالم آخرت سراسر جوش، خروش، هیجان و نشاط‌های جذاب است؛ به گونه‌ای که قابل قیاس با شور و نشاط موجود در این دنیا نیست.
خلاصه این‌که بهشت نتیجه تلاش دنیا است؛ هدف را انسان در دنیا تعقیب می‌کند و نتیجه‌اش را در آخرت برداشت می‌کند. آنچه در تعالیم دینی از ویژگی‌های بهشت آمده، حداقل‌ها است که برای بشر قابل درک باشد، وگرنه رضوان الهی بالاتر از تمام نعمت‌هایی است که امروزه برای بشر قابل درک است.
 

[1]. یعنی همان‌گونه که در مورد خداوند حتی برای یک لحظه‌ بی‌حالی، چرت زدن و سستی رخ نمی‌دهد، انسان‌‌هایی که به درجات بالای بهشت رسیده‌اند نیز دچار چنین حالات نمی‌شوند و دائما سرحال و پرنشاط هستند.
[2]. «عن رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله فی خبر أهل الجنة: إنّه یأتی إلیهم الملک بعد أن یستأذن منهم للدخول علیهم، فإذا دخل ناولهم کتابا من عند اللّه، فإذا فی الکتاب لکل إنسان یخاطبه به: «من الحیّ القیّوم إلى الحیّ القیّوم، أما بعد فإنّی أقول للشی‏ء «کن» فیکون، و قد جعلتک الیوم تقول للشی‏ء «کن» فیکون فقال صلّى اللّه علیه و آله: فلا یقول أحد من أهل الجنّة لشی‏ء: «کن» إلا و یکون». ابن عربی، الفتوحات، ج 3، ص 295، بیروت، دار الصادر، بی‌تا؛ صدرالمتالهین محمد بن ابراهیم، تفسیر القرآن الکریم(صدرا)، ج 4، ص 366، قم، بیدار، چاپ دوم، 1366ش.
[3]. و این زندگى دنیا جز سرگرمى بیهوده و بازیچه نیست، و حقّا که خانه آخرت (حتى زمین و آسمان و جماد و نباتش) داراى حیات است (و گویى حقیقت حیات است) اگر می‌دانستند. «وَ ما هذِهِ الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلاَّ لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوانُ لَوْ کانُوا یَعْلَمُونَ». عنکبوت، 64.
نظرات
تعداد نظر 0
لطفا مقدار را وارد نمایید
مثال : Yourname@YourDomane.ext
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید

طبقه بندی موضوعی

پرسش های اتفاقی

پربازدیدترین ها