از دیرباز برخی زائران امام رضا(ع)، در حرم رضوی بر هارون الرشید لعنت می‌فرستند؛ زیرا هارون با خاندان رسول خدا(ص) دشمنی داشته و علاوه بر آزاری که از جانب او متوجه امام کاظم(ع) بود که در نهایت به شهادت حضرتشان انجامید، تلاش در خاموش کردن نور امام حسین(ع) نیز داشت:
یحیى بن مغیره رازى نقل می‌کند: من نزد جریر بن عبدالحمید بودم که مردى از اهل عراق نزدش آمد، جریر از حال مردم عراق جویا شد. گفت: هارون الرشید را دیدم که قبر امام حسین(ع) را شخم زده و دستور داد تا درخت سدرى که در آن‌جا (به عنوان علامت) بود را قطع کردند. جریر دست‌هایش را (به نشانه تعجب) بلند کرد و گفت: الله اکبر! حدیثى  از پیامبر خدا(ص) وارد شده که سه مرتبه فرمود: «لعن الله قاطع السدرة»؛ خدا قطع‌کننده درخت سدر را لعنت کند! ما معناى این حدیث را تا کنون درک نمی‌کردیم  و حال معلوم شد که منظور از قطع درخت سدر توسط هارون، دگرگون کردن قبر امام حسین(ع) بود که کسى بر سر قبر مطهر آن بزرگوار توقف ننماید.[1] این روایت در منبع دیگری با اندکی تفاوت، از ابن عباس نیز نقل شده است.[2]
به هر حال، هارون در شهر طوس درگذشت و در همان‌جا به خاک سپرده شد. ابن بطوطه (متوفای 779ق) نیز در سفرنامه خود چنین می‌نویسد: «روبروى قبر امام، قبر هارون الرشید واقع شده است...».[3]
در نهایت باید گفت، اگرچه لعن ستم‌کاران از موضوعاتی می‌باشد که بارها در قرآن کریم و روایات بدان توصیه شده و مخصوص زمان و مکان خاصی هم نیست، اما در خصوص مورد «لعن هارون در حرم رضوی»، روایتی که بدان اشاره کند را نیافتیم.

---