جستجوی پیشرفته
بازدید
12264
آخرین بروزرسانی: 1397/03/05
خلاصه پرسش
آیا در روایات به خواص چغندر اشاره شده است؟ آیا خداوند، جذام را با خوردن برگ چغندر و کندن رگ‌ها توسط یهود از آنها دور کرد؟
پرسش
آیا در روایتی اشاره شده است که ریشه چغندر خاصیتی ندارد، و تمام خواصش در برگ آن وجود دارد؟ آیا خداوند، جذام را با خوردن برگ چغندر و کندن رگ‌ها توسط یهود از آنها دور کرد؟
پاسخ اجمالی
الف. چغندر به عربی، یکی از معانی «السِّلْق»[1]‏ -به کسر سین و سکون لام- است. در طب سنتی، استفاده از برگ آن برای بهبود بیماری سفارش شده است، اما خوردن خود چغندر به جهت طبع سودایی توصیه نشده است، و شاید روایاتی که در آنها به صورت مطلق از چغندر تعریف شده، با روایتی که تنها توصیه به خوردن برگ آن شده مقیّد شود.
امام رضا(ع) می‌فرماید: «أَطْعِمُوا مَرْضَاکُمُ‏ السِّلْقَ یَعْنِی وَرَقَهُ فَإِنَّ فِیهِ شِفَاءً وَ لَا دَاءَ مَعَهُ وَ لَا غَائِلَةَ لَهُ وَ یُهْدِئُ نَوْمَ الْمَرِیضِ وَ اجْتَنِبُوا أَصْلَهُ فَإِنَّهُ یُهَیِّجُ السَّوْدَاءَ»؛[2] به بیماران خود چغندر که منظور برگ آن است بخورانید؛ زیرا در آن شفا است و ضرری ندارد و خواب بیمار را آرامش می‌دهد. و از خود چغندر دوری نمایید؛ زیرا سوداء را بیفزاید.
این روایت از نظر سند صحیح بوده و مشکلی ندارد.[3]
امام صادق(ع) نیز فرمود: «أَکْلُ السِّلْقِ یُؤَمِّنُ مِنَ الْجُذَامِ»؛[4] خوردن چغندر موجب ایمنى از جُذام است.
ب. در روایتی از امام صادق(ع) چنین نقل شده است که؛ «انَّ اللهَ تَعَالَى رَفَعَ عَنِ الْیَهُودِ الْجُذَامَ بِأَکْلِهِمُ السِّلْقَ وَ قَلْعِهِمُ الْعُرُوقَ»؛[5] خداوند، جذام را با خوردن چغندر و رگ زدن از یهود برداشت.
این روایت از جهت سندی به دو دلیل ضعیف است: 1. مرفوع است؛ روایت مرفوع یعنی یک یا بیشتر از یک راوی آن، از سند افتاده باشد، با تصریح به لفظ رفع.[6]
2. حسن بن علی بن أبی عثمان‏ که در سند این روایت آمده، ضعیف و محکوم به غلوّ است.[7]
اما با وجود ضعف این روایت از جهت سندی، روایات صحیح و معتبری نیز درباره فواید چغندر وجود دارند.[8]
 

[1]. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج 10، ص 162، بیروت، دار صادر، چاپ سوم، 1414ق.
[2]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 6، ص 369، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
[3]. مجلسی، محمد باقر، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، محقق، مصحح، رسولی، سید هاشم، ج 22، ص 213، تهران، ‌دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1404ق.  
[4]. طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ص 181، قم، شریف رضی، چاپ چهارم، 1412ق.
[5]. برقی، ابو جعفر احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، محقق، محدث، جلال الدین،‏ ج ‏2، ص 519، قم، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1371ق؛  الکافی، ج ‏6، ص 369.
[6]. سند روایت این‌گونه است: «عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی عَبْدِ اللهِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ أَبِی عُثْمَانَ رَفَعَهُ إِلَى أَبِی عَبْدِ اللهِ(ع)...».
[7].  «ضعیف‏ جدا، رمی ‏بالغلو»؛ طوسى، محمد بن حسن‏، رجال‏ الطوسی(الأبواب)، ص ‏375، قم، مؤسسة النشر الاسلامی‏، چاپ سوم‏، 1373ش؛ کشی، محمد بن عمر، إختیار معرفة الرجال، ص 571، مؤسسه نشر دانشگاه مشهد، چاپ اول‏، 1409ق؛ نجاشی، احمد بن على‏، فهرست أسماء مصنفی الشیعة، ص ‏61، قم، مؤسسة النشر الاسلامی‏، چاپ ششم‏، 1365ش.
[8]. ر. ک: الکافی، ج ‏6، ص 369.
نظرات
تعداد نظر 0
لطفا مقدار را وارد نمایید
مثال : Yourname@YourDomane.ext
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید

طبقه بندی موضوعی

پرسش های اتفاقی

پربازدیدترین ها