برای جوانان، آرامش و آسایش خاطر در سایۀ ازدواج دائم و همیشگی فراهم می‌شود، ولی بدون تردید برای یک جوان محصل یا دانشجو که امکان ازدواج دائم را ندارد، بهترین و مطمئن‌ترین و سالم‌ترین راه محافظت از فریب‌های شیطان، ازدواج موقت است؛ زیرا نه بی‌بندوباری و آزادی جنسی مورد تأیید است، و نه رهبانیت و تحمل فشار شدید جنسی.

اسلام نیز به عنوان کامل‌ترین دین، ازدواج موقت را به جهت مشکلاتی که ممکن است برخی افراد در انجام ازدواج دائم داشته باشند، تشریع و تجویز نموده است که می‌تواند به صورت یک مسکِّن موقت، مورد استفاده قرار گیرد. این یکی از نقاط مثبت و مترقی فقه شیعه و اهل‌بیت(ع) است که در کنار پاسخ‌گویی به غریزۀ جنسی به طور دائم، راه حل موقت و قانون‌مند آن‌را نیز ارائه نموده است.

اما همان‌طور که اشاره کردید، مشکلاتی در اجرای این قانون وجود دارد که بیشتر ناشی از جهل و نادانی است و به فرمایش علی(ع): "مردم دشمن چیزی هستند که نسبت به آن جاهل‌اند و آگاهی ندارند".[1]

اگر فواید و منافع ازدواج موقت به صورت گسترده مطرح شود، مسلماً مردم و بویژه خانم‌ها آمادگی بیشتری جهت پذیرش آن دارند، لکن عدم آگاهی باعث شده تا برخی نسبت به آن بدبین و یا از آن متنفر باشند. بنابراین، یکی از مهم‌ترین راه ترویج این فرهنگ و قانون، معرفی و بیان امتیازات آن است که از طریق رسانه‌های عمومی نوشتاری و شنیداری و دیداری می‌تواند صورت گیرد.

به نظر می‌آید که برای ترویج این سنت، باید هم مسئولان و هم جوانان همیاری و همکاری داشته باشند. ضمنا وجود یک متولّی قوی برای شروع این کار لازم است و باید نهاد یا اداره‌ای برای حل این مشکل جوانان تأسیس گردد که وظیفۀ آن اطلاع رسانی و آگاهی بخشی نسبت به منافع و چگونگی انجام آن بوده و حمایت‌های لازم را از جوانان در انجام این عمل به عهده گیرد.

[1]. سید رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغه، محقق، صبحی صالح، حکمت 172، قم، هجرت، چاپ اول، 1414ق. «الناس اعداء ما جهلوا».