اگرچه نوع جراحت‌هایی که به یکایک شهدای کربلا وارد شده - با ذکر تمام جزئیات - در منابع تاریخی گزارش نشده است؛ از این‌رو ممکن است دست ده‌ها تن از شهدای کربلا در روز عاشورا قطع شده باشد. با این وجود نام چند نفر از آنها در منابع روایی آمده است:
1. سید الشهداء امام حسین(ع): گزارش شده است که در لحظات پایانی نبرد، «زُرعة بن شریک» کف دست چپ امام حسین(ع) را قطع کرد.[1]
2. ابوالفضل العباس(ع).[2]
3. عبدالله بن حسن بن على(ع)؛ هنگامی ‌که لشکر عمر بن سعد، امام حسین(ع) را محاصره کردند، عبدالله که نوجوان کوچکی بود از خیمه خارج شد و با وجود جلوگیری عمه‌اش زینب(س)، کنار امام رفته و گفت: من از عمویم جدا نخواهم شد! «ابجر بن کعب» و یا «حرملة بن کاهل»، شمشیرى به سمت امام حسین(ع) کشید. عبدالله فریاد کشید: واى بر تو! اى پسر زن بدکاره! عمویم را می‌کشى؟! او نیز شمشیر را حواله عبدالله کرد. عبدالله دستش را سپر قرار داد و به دنبال آن بود که دست او قطع و به پوستش آویزان شد.[3]
4. وهب بن عبدالله بن حباب کلبی‏[4] یا وهب بن جناح کلبی: وی بعد از نبردی سنگینی که با لشکر دشمن داشت، هر دو دستش قطع شده و به شهادت رسید.[5]
5. عبدالله بن عمیر کلبی: برده‌اى از سپاه دشمن به نام «یسار» با او به نبرد برخاسته و با حرکتى سریع او را هدف شمشیرش قرار داد، امّا عبدالله دست خویش را سپر قرار داد و موجب شد که دست او از تنش جدا شود.[6]
همانگونه که در ابتدای سخن گفتیم، ممکن است دست افراد دیگری نیز در این نبرد قطع شده باشد که گزارش آن در تاریخ وجود نداشته و یا ما به آن دست نیافتیم.

---