امام معصوم(ع) علاوه بر هدایت تشریعی، عهده‌دار هدایت باطنی (تکوینی) دیگران نیز می‌باشد.[1] علامه طباطبایی(ره) در تعریف امام می‌گوید: «امام کسى است که به واسطه امر ملکوتى- که همراه اوست- مردم را هدایت می‌کند. امامت بر حسب باطنى، نوع ولایتى است در اعمال مردم، ...

هر چند دست‌فروشی ممکن است منع قانونی داشته باشد، ولی خسارت‌زدن به اموال دیگران - گرچه غیر عمدی باشد - موجب ضمان است و باید جبران شود. البته برخی فقها[1] معتقدند که اگر دست‌فروشان اموال خود را به گونه‌ای قرار داده‌ باشند که عرفاً ...

در دوران امامت ائمه(ع)، اگرچه بیشتر شیعیان در مسیر صحیح حرکت می‌کردند؛ اما با این وجود، فرقه‌های مختلفی نیز در میان آنها به وجود آمد که هر کدامشان تا شماری از امامان را قبول داشته و یکی از آنان را به عنوان آخرین امام دانسته و ...

آنچه در منابع دینی بیشتر بر آن تأکید شده، این است که انسان باید در همه‌ی حالات به یاد خدا باشد،[1] اگرچه این به‌ یاد خدا بودن حتی ممکن است بدون بر زبان‌آوردن ذکر و یا دعایی باشد، اما توصیه شده است که انسان بخشی از ...

مقصود عارفان و حکیمان از وحدت وجود این نیست که مجموعه جهان هستی خداست؛ زیرا مجموع، وجود و وحدت حقیقی ندارد، همچنین مقصود اتحاد خداوند با موجودات نیست چون اتحاد (به این معنا که دو چیز بدون از دست دادن شیئیت و دوئیت خود تبدیل به ...