استحباب در لغت به معنای دوست داشتن و برتری‌دادن یک چیز بر چیز دیگر است و در قرآن کریم نیز به همین معنا آمده است؛ اما در فقه، به عنوان یکی

«جاسوس»، از ماده‌ی «جسّ»، در لغت به معنای تفتیش و باخبر شدن و اطلاع پیدا کردن پنهانی از باطن اشیاء و کارهای مردم، همراه با دقت و ظرافت خاص است. و غالباً نیز در شر و بدی استعمال می‌شود؛ به همین دلیل

«اكراه»، به معناى آن است كه كسى را به اجبار وادار به كارى كنند. بر اساس صریح قرآن در پذیرش دین، اکراه و اجباری وجود ندارد:«لا اكراه فى الد

یکی از آموزه‌ها و تعالیم قرآن کریم موضوع «امانت» است. و به کسی که از امانت مردم حفاظت و نگهداری می‌کند «امین» و «امانت‌دار» گفته می‌شود. در منابع بصیر (از صفات پروردگار)

انسان‌ها اعم از مرد و زن در پنجاه سال دوم عمر خود و بنابر برخی تعریف‌ها بعد از گذراندن حدود 65 سال از زندگی خود به سن پیری می‌رسند. از این

واژه‌های «عین»، «بصر»، «نظر» و «رؤیت» و مشتقات آنهاکه معادل فارسی‌شان چشم و بینایی و دیدن است در قرآن فراوان به کار رفته است؛ مانند «

«حجاب» در لغت به معنای پرده، حاجب و هر چیزی است که میان دو یا چند چیز دیگر حایل و فاصله می‌شود. البته همان‌گونه که مفسران و محققان گفته‌اند؛ واژه‌ی حجاب به معنای پوشش زن

در ابتدای 29 سوره از سوره‌های قرآن، یک یا چند حرف از حروف الفبا وجود دارد، که مجموعاً 78 حرف است که با حذف مکررات 14 حرف می‌شود؛ یعنی نصف حروف هجاء عربی که مجموعا 28

حوزه علمیه اصطلاحا به جایی گفته می‌شود که طلاب علوم دینی در آن به تحصیل علوم دینی و اسلامی اشتغال دارند. حوزه علمیه سابقه‌ی بیش از هزار ساله دارد. حوزه‌های علمیه در

ماده‌ی «ضحک» و مشتقات آن که به معنای خنده بوده و 9 مرتبه در قرآن بیان شده است. آنچه از مجموع متون خودکشی ، انتحار

بر اساس برخی گزارش‌ها، روز بیست و پنجم ذیقعده، هم‌زمان با آغاز دحوالارض است. «دَحو» به معنای بسط و گسترش است. بعضی نیز آن‌را به معنای تکان‌دادن چیزی از محل اصلی‌اش تفسیر کرده‌اند.

منظور از

گرچه «دين» در معنای عام آن به معنای هرنوع عقیده است، مانند آنجا که گفته می‌شود: «لکم دینکم و لی دین»، اما دین واقعی به معنای‌ مجموعه‌ای از عقايد، اخلاق، قوانين و مقررات اجرايی است كه خداوند آن‌را ب

رهبانیت به معنای کناره‌گیری از مردم و گوشه‌نشینی است، و راهب به کسی گفته می‌شود که از مردم دوری کرده و کنج عزلت اختیار کند. رهبانیت از آموزه‌های مسیحیت تحریف شده است که مفاسد زیادی را به دنبال دارد

«زكاة» در لغت، به دو معنا آمده است: يكى رشد و نموّ، و ديگرى پاكى. در فرهنگ اسلامی، معمولا كلمه‌ی «زكات» به سهمی اطلاق می‌شود که انسان مؤم

ساره دخترخاله و همسر اول حضرت ابراهیم(ع) و دختر لاحج نبی(ع) بود. سخن‌چینی ، نمیمه

سرقت و دزدی از گناهان بزرگی است که هم عقل آن را زشت می‌داند و از این رو در تمام جوامع به عنوان یک جرم شناخته می‌شود و در شرع نیز علاوه بر

در تعالیم قرآن و روایات، شک و تردید بیشتر در جنبه‌ی مسائل اعتقادی مطرح است. و ش

آنچه در گذشته و امروز به عنوان «شهاب» شناخته می‌شود،‌ سنگ‌های سرگردان در آسمان است که بر اثر سرعت و اصطکاک، به صورت ستاره‌ای که با سرعت در حال حرکت است، مشاهده می‌شوند. در آیات متعددی از ظلمات ، تاریکی‌ها ، ظلمت

«علیم» صفت مشبه و به معنای عالم است. علم الهى داراى سه مرتبه است:علم به ذات،  علم به اشیای دیگر قبل از ایجاد آنها، و علم به اشیاى دیگر پس از ایجاد آنها.

علم

«غلو» در لغت به معنای زیادت و بلند شدن می‌باشد؛ به عبارت دیگر، غلو تجاوز کردن از حد و اندازه است. و به تعبیری بهتر تجاوز کردن و یا فراتر گذاشتن از اندازه و جایگاه در هر چیز، غلو است.

خداوند

قصاص یکی از احکام کیفری در اسلام است که قرآن آن‌را مایه‌ی حیات و زندگی جامعه می

به فرزندان انسان‌ها از زمان تولد تا سن بلوغ، کودک اطلاق می‌شود که معادل آن در زبان عربی طفل است. در آموزه‌های دین اسلام؛ چون کودکان هنوز به سن تکلیف نرسده‌اند؛ لذا ا

«محبت» یکی از واژه‌های کلیدی قرآن کریم است، به گونه‌ای که خدای مهربان در آیات مختلف، محبت و دوستی خود را نسبت به مؤمنان، پرهیزکاران،

«مسجد» در لغت به مکان و محل سجده گفته می‌شود که برگرفته از سجود به معنای به خاک افتادن و خضوع و کرنش‌کردن است، اما در اصطلاح، مسجد به

«مقابله به مثل» در لغت؛ به معنای تلافی کردن، رفتار همسان در پاسخ به رفتار دیگری، و ... آمده است.

مقابله به مثل يا اصل تقابل در تاريخ ج

مکه از مقدس‌ترین شهرهای اسلامی است که در سرزمین حجاز و کشور کنونی عربستان واقع شده است. منت

«وسوسه» در لغت، به معنای حدیث نفس، و صدای پنهانی است، و حدیث نفس -که یک ترکیب اضافی است- به معنای؛ با خویشتن گفتن، سخن با خویش گفتن یا به خود گفتن، است.  وسواس؛ یعنی

بر اساس برخی گزارش‌های تاریخی حضرت ابراهیم(ع) پس از تبعید از سوی نمرود و هنگام ورود به مصر، همسرش ساره را