اسلام کوئست فرارسیدن عید سعید باستانی را به شما ملت مسلمان و با فرهنگ ایران، بویژه کاربران این سایت در سراسر جهان تبریک می‌گوید، و برایتان سالی سرشار از موفقیت و پیروزی آرزو می‌کند.
عید نوروز از عیدهایی است که مردم فارسی زبان ایران و کشورهای همسایه، آن‌را پاس می‌دارند، هم‌چنان که مردم کُرد زبان کشورهای عراق، ترکیه و سوریه آن‌را بزرگ می‌شمارند.
این عید از عیدهای باستانی است که قبل از اسلام رواج داشته است.

شیخ طوسی (460 هـ) در کتاب مصباح المتهجد روایت زیر را از معلی بن خنیس از امام صادق(ع) در ارتباط با آداب نوروز چنین نقل کرده است: غسل كن، پاك‌ترين جامۀ خود را بپوش، عطر بزن و آن روز روزه باش‏ بعد از این‌که نوافل و ظهر و عصر را خواندی، چهار رکعت نماز بجا بیاور. در رکعت اول یک مرتبه حمد و ده مرتبه "انا انزلناه"، در رکعت دوم یک مرتبه حمد و ده مرتبه "قل یا أیها الکافرون"، در رکعت سوم یک مرتبه حمد و ده مرتبه "قل هو الله أحد"، در رکعت چهارم یک مرتبه حمد و ده مرتبه "قل أعوذ بربّ النّاس" و "قل أعوذ بربّ الفلق" بخوان. بعد از اتمام نماز سر به سجده بگذار، خدا را شکر کن و از خداوند بخواه که گناه پنجاه سالتان را ببخشد.[1]
باز در کتاب مهذب از راوی مذکور نقل می‌کند که امام صادق(ع) فرمود: نوروز همان روزی است كه پيامبر(ص) براى أمير المؤمنين(ع) در غدير خم بيعت گرفت و اقرار به ولايت او كردند، و خوشا بر آن‌كه بدان ثابت ماند، واى بر آن‌كه آن‌را بشكند، و روزی است كه رسول خدا(ص) على(ع) را به وادى جنّ فرستاد تا از آنها پيمان بگیرد، و روزی است كه بر اهل نهروان پيروز شد و ذو الثدية را كشت، و روزی است كه قائم ما خاندان با كارگزاران ظهور كند و خدايش او را بر دجّال پيروز گرداند و او را بر كناسه كوفه به دار زند، هيچ نوروزى نيايد جز آن‌كه ما در آن توقع فرج داريم؛ زيرا آن از روزهاى ما است كه فارس‌ها آن‌را نگه‌داشتند و شما آن‌را ضایع نموديد (بعد ادامه دادند) يک پيغمبر از بنى اسرائيل از پروردگارش خواست مردمى را كه هزارها نفر بودند از ترس مرگ از خانه‏شان بيرون شده بودند و خدا آنها را ميرانيد زنده نمايد و خدا به او وحى كرد كه آب بر آنها بريزد، و در اين روز بر آنها آب ريخت و زنده شدند، 30 هزار كس بودند، و آب پاشيدن در اين روز سنت ثابتى شد و سببش را جز پايداران در علم ندانند، و آن اولین روز سال فارس ها است، معلى می گويد: (امام) آن‌را به من ديكته كرد و من نوشتم.[2]
مشهور فقهاء متأخر به این روایت عمل نموده و فتوا به استحباب غسل در نوروز را دادند صاحب جواهر می‌گوید: غسل نوروز بین متأخرین مشهور است به خاطر روایت معلی بن خنیس از امام صادق (ع) که از مصباح نقل شد در این مسئله مخالفی نیافتیم.[3]
شایان ذکر است که مسئلۀ جشن و بزرگداشت عید نوروز یک مسئلۀ فراگیر و رایجی بوده که اگر مخالف با اسلام و دین و آئینش بوده حتما ائمه (ع) صراحتا و با تأکید از آن نهی می‌کردند که بدون تردید به ما می‌رسید و روشن است که نزد ائمه از نوروز صحبت می شده است ولی ایشان از آن نهی ننموده و باطل نشمرده اند.[4] بنابر این باید این مسئله تحت مباحات داخل شود خصوصا که بزرگداشت چنین ایامی مصادف است با روزهایی که زیبایی سحر انگیز طبیعت، قدرت خداوند و تجدید حیات و معاد را در خاطره ها زنده می کند به علاوه در این روز مردم اقدام به کارهایی می‌کنند که شارع مقدس به آن تشویق نموده است؛ مثل: نظافت و خانه تکانی، صلۀ رحم، خوشحال کردن مؤمنان، از بین بردن دشمنی ها و کینه ها، آزادی زندانیان و ...
در این رابطه از باب حسن ختام به سخن امیر مؤمنان(ع) اشاره می‌کنیم که فرمود: هر روزی که در آن معصیت خدا نشود، آن روز عید است.[5]
[1] وسائل الشیعه، ج 8، ص 173.
[2] همان.
[3] جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، ج 5، ص 42؛ العروة الوثقی (المحشی)، ج 2،ص 152
[4] نک: کافی، ج 5، ص 142؛ من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 300.
[5] نهج البلاغة، ص 551، عدد 428.