«اسباب و مسبّبات» اصطلاحی فلسفی و اصولی است؛ بدین معنا که در نظام هستی، هر سببی از مسبّب خود پیروی می‌کند؛ مانند قانون ریاضی که مثلاً نتیجه دو ضرب در دو، به طور اتوماتیک و خودکار می‌شود چهار، و این

خونی که از رحم بانوان خارج می‌شود از دیدگاه فقهی به سه گروه «حیض»، «نفاس» و «استحاضه» تقسیم می‌شود و «خون استحاضه» به هر خونی گفته می‌شود که از رحِم زن خارج شده و خون زخم و جراحت نبوده و نیز خون حی

استحباب در لغت به معنای دوست داشتن و برتری‌دادن یک چیز بر چیز دیگر است و در قرآن کریم نیز به همین معنا آمده است؛ اما در فقه، به عنوان یکی

استخاره عبارت است از درخواست خیر از خداوند. به عبارت روشن‌تر، استخاره یعنی آنکه انسان در هر كارى که تصمیم به انجام آن را دارد، از خداوند طلب خير کند و بخواهد كه خدا خوبى دنیا و استدراج، املاء، امهال (مهلت‌دادن)

یکی از مباحث مهم اصول فقه، اصول عملیه است و اصل «استصحاب» در میان این اصول از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.

«استصحاب» از ماده «صحب» در لغت به معنای همراه داشتن است. حکم به ا

واژه «اِستغاثه» مصدر باب استفعال از ريشه «غ،و،ث» به ‌معناى طلب یار و فرياد‌رس و  استمداد در حال شدّت و محنت، و كمک‌‌خواهى از خدا و نیز بندگان او ، هنگام بلا و رنج و گرفتارى است.

 همچنین «اس

«استغفار» از ریشه «غفر» در لغت به معنای «پوشش»، «محو» و «پاک» کردن است، اما در اصطلاح معارف دینی به معنای درخواست زبانی یا عملی آمرزش و تقاضای پاک کردن گناهان از پیش‌گاه خداوند می‌باشد که در نهایت

«استقراء» يكى از اقسام سه‌‏گانه حجت و استدلال است. و آن استدلالى است كه در آن از مطالعه‌ی امور جزئى به نتيجه‌‏اى كلى دست‌يابند. مثلا از ملاحظه‌ی حيوانات مختلف كه هريک هنگام جويدن غذا فکّ پایین را ح

تنها در برخی منابع متأخر ادعا شده که مالک اشتر فرزندی به نام اسحاق داشت که در میان

اسلام دینی است که برای تمام زوایای زندگی بشر برنامه دارد و تعادل در همه‌ی امور را به پیروان خود توصیه می‌نماید. از طرفی استفاده و بهره‌ی‏ مشروع از نعمت‌هاى الاهى و زیبایی‌هاى زندگى را جایز دانسته،

واژه‌ی«اساطير» در لغت به معناى سخنان باطل و احاديث خرافى، و مفرد آن «اسطوره» است. اسطوره امّا در اصطلاح، به افسانه‌‏هاى بدون حقيقت كه از گذشتگان نقل و در كتاب‌ها ثبت و ضبط شده است، گفته می‌شود. به

عارفان سفر معنوی را دارای چهار مرحله می‌دانند؛ این مراحل به «اسفار اربعه» معروف است؛ سفر اول: سفر از خلق به سوی حق است؛ به این معنا که اسلام ، مسلم ، مسلمان

به پیروان مکتب فکری ابوالحسن اشعری «اشاعره» گفته می‌شود. در اواخر قرن چهارم هجری ابوالحسن اشعری به دلایلی؛ از جمله ناتوانی معتزله از پاسخ‌

چند دهه قبل از ظهور اسلام و به نقل مشهور در سال تولد پیامبر اسلام(ص)، شخصی به نام ابرهه که سپاهیان او فیل‌سوار بودند، به قصد تخریب

«اخدود» به معناى گودال بزرگ يا «خندق» است. در قرآن کریم به «اصحاب اخدود» اشاره شده که مفسران در ارتباط با آن معتقدند که کافران شکنجه‌گر، خندق‌هاى بزرگی مملو از آتش ایجاد می‌کردند تا مؤمنان را در آن

«اصحاب شمال» در اصطلاح قرآنی به کسانی گفته می‌شود که کردارشان زشت بوده و در نتیجه، نامه اعمالشان در روز قیامت به دست چپشان داده می‌شود.«

در قرآن کریم و دیگر منابع اسلامی، ویژگی‌ها و مجازات‌

«اصحاب صفه»، یا «اهل صفه»، گروهی از مهاجران فقیر بودند که به دلیل نداشتن خانه و

«اصحاب يمين» در اصطلاح قرآنی به کسانی گفته می‌شود که کردارشان نیک بوده و در نتیجه، نامه اعمالشان در روز قیامت به دست راستشان داده می‌شود.

از این افراد با عنوان «أصحاب المیمنة» نیز یاد شده و

اصل «تیغ اوکام»، اصلی منسوب به «ویلیام اوکام»، منطق‌دان و فیلسوف انگلیسی است. اوکام در قرن ۱۴ میلادی، اصلی را مطرح کرد که به نام «تیغ اوکام»، «اُستُرهٔ اوکام»، «اصل امساک»، یا «اصل اختصار تبیین» شن

اصول فقه، دانشی است که در آن از قواعدی بحث می‌شود که نتیجه‌ی آن‌ قواعد در استنباط حکم شرعی مورد استفاده‌ی فقیه قرار می‌گیرد.

پیشین

در فرهنگ قرآنی اطاعت به معنای پيروى‌نمودن از اوامر و نواهى خداوند است.

اطاعت ظاهری گاه حتی بدون قصد قربت نیز امکان‌پذیر است، اما مراد از «امتثال» که در اصول ف

«جاسوس»، از ماده‌ی «جسّ»، در لغت به معنای تفتیش و باخبر شدن و اطلاع پیدا کردن پنهانی از باطن اشیاء و کارهای مردم، همراه با دقت و ظرافت خاص است. و غالباً نیز در شر و بدی استعمال می‌شود؛ به همین دلیل

رجوع کنید: «اطوار سبعه».

«اطوار» جمع «طَوْر» به ‌معنای حالت‌ و کیفیت‌ است که در اصطلاح عرفانی به جلوه‌ها و مظاهر دل گفته می‌شود و از این رو به «اطوار دل» نیز مشهور است.

این اصطلاح برگرفته از آیه 14 سوره نوح است.

«اعتکاف» در لغت به معنای اقامت کردن و ماندن در جایی و ملازم بودن با چیزی است که می‌تواند در مسیری مثبت و یا منفی مورد استفاده قرار گیرد. در شرع مقدس اسلام، اعتکاف به معنای اقامت در مکانی مقدس به م

بیشتر آنچه خداوند در اختیار بشر قرار داده، حاوی نوعی اعجاز بوده و آنان توانایی آوردن مشابه آن را ندارند و از این رو به عنوان نمونه پروردگار در سوره روم، مواردی چون ازدواج، اعجاز قرآن

«اعیان ثابته» همان صور ماهیات و کثرات تفصیلی است که در «تعیّن ثانی»، معلوم حق قرار می‌گیرند. به بیان دیگر؛ صور علمی حق در «تعیّن ثانی» را که به نحو معلومات تفصیلی‌ بوده و در واقع چیزی جز همان ماهیا

از نواسخ مبتدا و خبر -که سبب تغییر معنایی و اعرابی آنها می‌شوند-، افعال قلوب‌اند. دلیل نام‌گذاری این افعال به «افعال قلوب» آن است که معنایشان وابسته به قلب (تغییر) است؛ یعنی این اف

در ادبیات عرب به افعال «کَادَ- کَربَ- أَوشَکَ- عَسَى- حَرَى- اخْلَوْلَقَ- أنْشَأَ- طَفِقَ- عَلِقَ- أَخَذَ- هَبَّ- بَدَأ- ابْتَدَأ- جَعَل- قَامَ– انْبَرَى» افعال مقاربه که به معنای

«فعل ناقص» به فعلی گفته می‌شود که به تنهایی دلالتش تامّ نبوده و نیازمند جزء دیگری است که دلالت آن‌را تمام نموده و به آن معنا ببخشد. به عبارت دیگر، «فعل ناقص» را می‌توان فعلی دانست

«افق اعلى» اصطلاحی قرآنی است که تنها یک‌بار در سوره نجم آمده، و بر اساس برخی تفاسیر، منظور از آن، افق مشرق است.

می‌گويند: جبرئيل هميشه به صورت انسان‌ بر پیامبر(ص) نازل می‌شد، حضرت از او خوا