«تجارت» و «بازرگانی» در لغت و عرف مردم به انجام مبادلات و داد و ستدها با هدف به دست آوردن سود گفته می‌شود و نیز به فعالیت‌هایی که در جریان مبادله کالا و یا خدمات از مرحله‌ی تولید تا مرحله مصرف انجا

تجرّی يعنى جرأت و بی‌‏پروايى نشان‌دادن در مخالفت عملی با شرع مقدس، مانند آنکه فردی معتقد باشد که کار مورد نظر او، گناه و خلاف شرع است و با

«تجسم اعمال»، یا «تجسّد اعمال» و یا «تمثّل اعمال»، به معنای مجسم شدن اعمال آدمیان در روز قیامت است. معنای تجسم اعمال این است که اعمال نیک دنیایی انسان در قیامت تغییر شکل داده، به ص

«تحدّی» به معنای هم‌آورد طلبیدن، و دعوت نمودن خصم به مبارزه و پیروزی بر دشمن است.

مراد از تحدی قرآن اين است كه قرآن، انسان‏ها را به هم‌آوردى خوانده و از آنان خواسته است، اگر می‌‏توانند سوره

از دیرباز، گفت‌وگوهای فراوانی میان مفسران، در زمینه «تحریف قرآن» وجود داشته و اکثریت دانشمندان شیعه و اهل ‌سنت، معتقد به عدم تحریف قرآن بوده و هستند. البته تعداد اندکی از پیروان این دو گروه مهم اسل

کتاب تحف العقول تألیف حسن بن على بن حسین بن شعبه حُرّانى حلبى معروف به «ابن شعبه حرانی»، از شخصیت‌هاى برجسته شیعی در قرن چهارم هجرى بوده و به عنوان یکى از ارزشمندترین تألیفات ایشان ارزیابی شده و مو

عرفا معتقدند که انسان در پرتو تزکیه نفس دارای این توانایی می‌شود که بتواند به صورت اختیاری «روح» خود را از بدن مادی‌اش  رها کند که البته این موضوع با «مرگ» متفاوت است و چیزی شبیه «خواب» است. به این

«تدبیر» یکی از مشتقات ریشه «دَبَرَ» بوده و در لغت به معنای انديشيدن و عاقبت‌بينى در كارها و امور است، که به تنظیم و اداره کردن و مدیریت، توسعه‌ی معنایی داده شده است. مقصود از اصطلاح «تدبیر منزل» نی

«ترتیل» از ریشه «رَتَل»، به معنای منظم و استوار كردن آمده‏ است. مراد از «ترتیل قرآن» با توجه به معناى لغوى این كلمه، آن است كه همانگونه که قرآن به تدریج و آرام آرام بر قلب پیامبر(ص) نازل شده، با آر

در قرآن کریم بارها خداوند «تسبیح» شده و به افراد باایمان نیز توصیه شده تا به «تسبیح» خداوند بپردازند.

«تسبیح» به معنای منزه و مبرا و پاک و مقدّس دانستن خداوند است، از هرنقص و از هر نیاز و ا

تسبیح به معنای منزه و پاک و مقدّس دانستن خداوند است که ذکرهای متفاوتی برای آن وجود دارد. یکی از این ذکرها «تسبیحات اربعه» بوده و شامل چهار ذکری است که در نمازهای روز

ذکرهای متنوعی برای تسبیح خداوند وجود دارد و تسبیحات حضرت فاطمه زهرا(س) از برجسته‌ترین آنهاست که

«تسلسل» در لغت به معنای روان شدن آب و هر امری است که وجود آن موقوف به وجود دیگری باشد.

تسلسل در اصطلاح فلسفه، یعنی ترتب و ادامۀ سلسلۀ علت و معلول تا بی‌نهایت. به عبارت دیگر

رجوع کنید: «شنیدن کی بود مانند دیدن».

«تصور» یعنی آنکه به چیزی فکر کنیم، بدون آنکه در صدد اثبات و یا نفی موضوعی باشیم، مانند تفکر به آسمان، اما «تصدیق» به معنای فکر کردن به چیزی به همراه حکم به اثبات و یا نفی می‌باشد، مانند آنکه «آسمان

تصوف شیوه خاصی از سیر و سلوک است که در آن صوفی تلاش می‌کند تا با زندگی اخلاق‌مدارانه و زاهدانه و همراه با سخت‌گیری بر نفس حیوانی خود و ترک دنیا و درون‌نگری و مراقبه، به تعالی روح خود و طی مقامات و

یکی از نامهای روز قیامت در قرآن کریم، «یوم التغابن»  است. در روزى که انسان نتیجه اعمالش را می‌بیند، «غابن» (برنده) و «مغبون» (بازنده) شناخته می‌شوند، روزى كه روشن می‌‌‏شود چه كسانى در تجارت خود در

نام کتاب: تفسیر عیاشی مؤلف: محمد بن مسعود بن محمد عیاشی سمرقندی (متوفای 320 ق) موضوع: تفسیر قرآن + روایات

واژه‌ی «تفسير» در لغت عرب يا از «فسر» گرفته شده که برخی آن را اشتقاق و قلبی از ریشه «سفر» می‌دانند.

تفسیر با واژه‌هایی مانند «ابانه، تبيين، تقلید ، پیروی

"تقوا" اصطلاحی قرآنی است که از دیدگاه لغت‌شناسی از ریشه "وقی، یقی، وقايه" استخراج شده است. «تقوی» به معناى قرار دادن خویشتن در پناه‌گاه است. و در اصطلاح شرع، به معناى خويشتن‌دارى در برابر گناهان اس

«تقیّه» در لغت به معناى پرهیز و جلوگیری از ورود ضرر و زیان است؛ و در اصطلاح، اظهار صلح و آشتى است، هرچند در باطن بر خلاف آن عمل شود.

تقیه یک نوع تاكتیک حساب شده براى حفظ نیروهاى انسانى و هد

تنها خداست که بزرگتر از آن است که توصیف شود و هر که خود را بزرگ بپندارد، گویا خود را در میدان مبارزه با خدا قرار داده داست. «تکبر» از ریشه «کبر» به معنای خود بزرگ‌بینی، و داشتن روحیه استکبار، یكی ا

«تمثيل»‏ در دانش منطق، يكى از اقسام سه‌‏گانه «حجت» است، و آن عبارت است از: «حكم كردن بر چيزى به سبب حكمى كه درباره‌ی امر مشابه آن كرده باشند».

مانند اين‌كه از حرمت شراب انگور حكم به حرمت شر

بیشتر واژه‌شناسان و مفسران قرآن، استهزا را هم‌معنای تمسخر و سخریه می‌دانند. معنای این واژه آن است که کسی را تحقیر کنند و شأن و منزلت او را پایین آورند. و یا یک سخن،

از قرن‌ها پيش در هندوستان نظريه‌ای به نام "تناسخ" مطرح شد كه از برگشت چندباره ارواح و بازگشت مكررشان به دنیا سخن می‌گفت. اين نظريه با

«تواضع»؛ یعنی رعایت ادب، فروتنی و افتادگی در برابر مردم و دوری از خودبینی و خودپسندی.

تواضع یکی از صفات و حالات درونی انسان است که در رفتار و کردار او نمود پیدا می‌کند.

یکی از رفتار

«توبه» یكی از موضوعات مهم و اساسی است كه در مكتب اسلام و دیگر ادیان آسمانی بدان توجه شده و درباره آن فراوان سخن رفته است. واژه «توبه» و مشتقات آن در قرآن هم به معنای «رجوع انسان گناه‌کار»، هم به مع

توحید که از مهم‌ترین اصول ادیان ابراهیمی است، در لغت به معنای یکی دانستن و در اصطلاح اهل کلام، یگانه دانستن و یکتا شمردن خدای متعال است. و در نقطۀ مقابل آن، شرک به خدا قرار دارد که قرآن مجید از آن

«تورات» کتاب آسمانی حضرت موسی(ع) و کتاب مقدس یهودیان می‌باشد که معنایش

«توسل» از نظر لغت‌شناسان عبارت است از: هر چیزی که انسان برای دست‌یابی به هدف خویش، با میل و رغبت به آن متوسل شود. برخی هم گفته‌اند: توسّل عبارت است از: توکل

واژه‌ی «تهجّد» از ريشه‌ی «هـ، ج، د» از لغات اضداد است كه در هر دو معناى متضاد «خوابیدن در شب» و «شب بيدار بودن» مورد استفاده قرار گرفته اس

«افتراء» از ماده «فری» در لغت، به معنای دروغ بزرگی است که موجب تعجب شود. هم‌چنین به معنای قذف به زنا نیز آمده است. افتراء در اصلاح به معنای از پیش خود بافتن، به دروغ به کسی چیزی نسبت دادن، و متهم س

«تین» در لغت به معنای «انجیر»نوعی میوه است. این واژه در قرآن كریم نام نود و پنجمین سوره این کتاب مقدس نیز قرار گرفته است که در آن سوره، خد